Türkân Böcü Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

sanki yolun bir kum akıntısındadır ve önündeki sis dağılırsa orta yerinde şiir kalacakmış gibi okudum... nedense kum ve çakıl arasına sıkışıverdi düşüncelerim.

yazan kaleme saygıyla..

‘ayrılık’ cümle sonlarına getirilen adam akıllı bir yükleme benzer çoğu zaman..
ta ki öznesikırılıp düşene kadar... işte o zaman biter kulaçların.. biter ama bir türlü köpük olup düşemezsin sahile..

yani şair; asırlarca uzaklık girse de araya , kurşunlu harflerinin işbirliği boşuna.. ne yazars ...

bir sonra ki bölümde ne söylediğini merak ederek biraz sabırsız okudum önce.. sonra başa dönüp sakince yeniden okudum..finâl gülümsetti beni.. saygımla..

gözlerimin önünde sırılsıklam bir İstanbul gördüm..sonra bir lacivert sabah, bir ışıklı pencereye açılmış..sonra bir hâl oldu tutuşma, süzen savuran besleyen..
şair düşlerini menekşeye niye büyütmüş ben de bilmem,.. ama sonsuz anın resmidir asıl büyüyen....

çok güzeldi...

söz bitiyor bazan..

aynada bir kadın gördüm
besbelli kadın işte
ben işte..
çocuk kalamamış
cocukluğuna sahip çıkamamış.
zamana uymaktan mı
uydurulmaktan mı bilmem
büyümüş..

şiirinizi okuyunca; bu dizelerimi hatırlayıverdim...
yakın düşmüş düşüncelerimiz aynaya ve kadın olmaya...

sevgimle..

aşk... bazan rüzgâr olur rendeler tenimizi... bazan meltem olur tutar elimizi... ama hep vardır..


cümle sonlarının noktası oldu daima... ama, sözden önce de hep vardı...

o yazıyor kendini şair... biz taşıyoruz yazdırdıklarını...

sevgimle...

çadır kurma ve iftar yemeği verme görüntüleri yoksullaşma ile birlikte arttı; arabesk siyasetçilerimize reklamlarını yapmak için iyi bir fırsat…

deprem yok... sel yok.... yangın yok..

sanırım bu kez sözünü ettiğimiz, ''ekonomik felaket''...


yaklaşık, 11 milyon civarında iftar çadırı ku ...

yeniden okudum... sonra yine okudum...

düşünmeli herkes... belki de kendini sormalı kendine... iki elin parmaklarını yeniden saymalı...

teşekkürler Cemal hocam...

sanki her şey orta da kalmış. hiç biri olmak istediği yerde değil... adıyla sevişip duruyor şiir...

güzeldi...

şimdi aşkı kurşuna yükledin ya, ölümün hızı kesildi...aşk apaydınlık bir şey... ölümden uzak olması ne iyi...

sıcaksan, durduğun yerde pul pul mavileşiyorsa gök, tek yaratılan Adem sensindir...ben olsam ikide bir sulara bakardım... gök suyun içine düşer nasıl olsa... sevdiğinin elleri suya değer ...

sevgi... gittiği yerden kendisini tamamlayarak gelir.

yani illâ gelir... hasetliği bundandır belki... ne dersiniz...

güzel bir döngü olmuş... sevgiyle...

gitmek nerdedir di... gelişleri bitiremeden...acelem olsun...

''Ay'' deyince dil, kalem gecenin sözünü yazmaya başlar... gecenin sözü ise sancılıdır. kıvrandırır kalem sahibini. gözyaşı selâmetine sığınıp, her zamanki yerinde duran babanı dahi kıvrandırır....

kanatların uzar...uzar... uzar... bir ucu sen de... öte ki ucunu bilmem...

kuşlara uçmayı bel ...

gidiş değil ki bu... baştan başa sen de kalmış...

dostlukla...

bakınca uzaktan, vücudun uzantısı parmak dökümleri olan iki organdır eller...

ama dile gelmeye görsünler; neleri söyler ve söyletirler....

dokunduklarımız olur... yürürler yürürler....

vazgeçtiklerimiz... geçemediklerimiz gibi aslında...

bir kaos, bir karmaşa var şiirin içinde... bir sen bir o kalsa geriye vazgeçişler yok olacak gibi...

sevgiler...

''si l'amour existe encore'' Şiirin bütün hüznünü, dönüşsüzlüğünü, içine saklamış sanki, tek satıra sığdırılmış melodi...

hem dışında kalmış, hem içinden atılamamış özlenen... bir var... bir yok gibi... zaten bu değil mi, şiiri yazdıran...

grupta okudum bu şiiri... şimdi diyorum ki; ne iyi etm ...

kaygı... deyince..

koyu bir hüzün bekledim sanırım...

gülümseyerek okudum...:)

sevgiler...

beklemek... kabullenmek... sabretmek... keşfetmek... eğlenmek... teslimiyet... tazelenmek...
üşümek... ve değil mi ki özlemek...

dostlukla...

Leyla sevdaya yakışmış.... sevda yaşayana....

selam olsun yazanına...

Sana bir ömür vaad etmemiş //miydim
Ölürcesine taparcasına sevmemiş //miydim ..

soru ekleri ayrı yazılır dostum...

:))

Sensiz yaşayamam ben
Aylar geçse yıllar geçse
Yine unutamam ben
Beni böyle bırakıpta gidemezsin sen
// sensiz yaşayamam
aylar geçse yıllar geçse
yine unutamam
beni böyle bırakıp// da gidemezsin

Ben seninle var olmuşum // seninle var olmuşum...

öncelikle şunu belirtmek isterim. ...

dostun bahçesine bir hoyrat girmiş...
gülünü dererken dalını kırmış...

Pir Sultan

bu güzel şiir Pir'in dizelerini anımsattı bana...

teşekkürler...