Tuğba Karademir 16.03.1994 doğumlu 'ŞEY Dergisi' Baş editörü ve aynı zamanda bir öğrencidir. Edebiyata oldum olası ilgi duyan ve blogunda, facebook sayfasında şiir paylaşan bir şairdir.
Kendini tasvir ettiği otobiyografik şiiri; 'Ben bazen yazarım.
Sırf canım yansın diye.
Mutluysam bile yakarım o yüreği,
mazoşistlik var sanırım içimde.
Yazdığımda dinmeyen acım sızım parmak uçlarımdan dökülür kağıda,
rahatlarım.
Parmaklarım yana yana yazarım.
O parmakları kanata kanata.
Ağlatırım kağıdı, kalemi bile.
Bazen boynu bükülür kalemimin ‘sus’ der.
‘yeter’ susamam, duramam.
Dilim zaten suskun,
bari beyaz sayfalara akıtayım zehrimi.
Canımın ölüp ölüp dirilircesine yanması pahasına yazarım ben bazen.
Kabir azabı niyetine…
Ki bazen şifa niyetine yazayım derim;
yine kendi kalemimin zehriyle öldürürüm kendimi usulca.
Mızrak olur o kalem; hançer olur da saplanır en zayıf noktalarıma,
zaaflarıma.
Vururum kendimi bir kalemin ucuyla,
en asil intihara teşebbüs ederim.
Kalemin en keskin haliyle keserim bileklerimi,
bembeyaz kağıt şarap misali kana boyanır da
aşk kırmızısına tanık olur tüm dünya.
Evet; ben bazen yazarım.
Canımı acıta acıta, can yaka yaka, kanata kanata…
Ben bazen yazarım; sövercesine kağıtlara.
Nefretimi dökercesine korkusuzca.
Hakkımda bilmeniz gerekenler bu kadarıyla sınırlı zaten.
Tuğba Karademir'
https://www.facebook.com/KarademirTugba sayfası ve blogu www.tugbakarademir.wordpress.com
Toplam 1 mesaj bulundu
tuğba karademir
01.06.2012 - 01:01Tuğba Karademir 16.03.1994 doğumlu 'ŞEY Dergisi' Baş editörü ve aynı zamanda bir öğrencidir. Edebiyata oldum olası ilgi duyan ve blogunda, facebook sayfasında şiir paylaşan bir şairdir.
Kendini tasvir ettiği otobiyografik şiiri;
'Ben bazen yazarım.
Sırf canım yansın diye.
Mutluysam bile yakarım o yüreği,
mazoşistlik var sanırım içimde.
Yazdığımda dinmeyen acım sızım parmak uçlarımdan dökülür kağıda,
rahatlarım.
Parmaklarım yana yana yazarım.
O parmakları kanata kanata.
Ağlatırım kağıdı, kalemi bile.
Bazen boynu bükülür kalemimin ‘sus’ der.
‘yeter’ susamam, duramam.
Dilim zaten suskun,
bari beyaz sayfalara akıtayım zehrimi.
Canımın ölüp ölüp dirilircesine yanması pahasına yazarım ben bazen.
Kabir azabı niyetine…
Ki bazen şifa niyetine yazayım derim;
yine kendi kalemimin zehriyle öldürürüm kendimi usulca.
Mızrak olur o kalem; hançer olur da saplanır en zayıf noktalarıma,
zaaflarıma.
Vururum kendimi bir kalemin ucuyla,
en asil intihara teşebbüs ederim.
Kalemin en keskin haliyle keserim bileklerimi,
bembeyaz kağıt şarap misali kana boyanır da
aşk kırmızısına tanık olur tüm dünya.
Evet; ben bazen yazarım.
Canımı acıta acıta, can yaka yaka, kanata kanata…
Ben bazen yazarım; sövercesine kağıtlara.
Nefretimi dökercesine korkusuzca.
Hakkımda bilmeniz gerekenler bu kadarıyla sınırlı zaten.
Tuğba Karademir'
https://www.facebook.com/KarademirTugba
sayfası ve blogu
www.tugbakarademir.wordpress.com
Toplam 1 mesaj bulundu