Metin Ayas Antoloji.com

mektuplar dediğim kimselere anlatamadığım..sensizliğimdi..kendime kendim gibi kurduğum dünyamda...kendi kendimi avutmamdı..elikolu bağlı çaresiz insan ne yapar ölümler yetmiyordu..ölümlerden daha çoğunu istedi sevdan tutup gönlümden atamadım..son bir aydır varlığım ve yokluğum belli değil..daha bi kırlgan oldum..bakıyorum ama görmez oldum..içimdeki ateşi artık yağan yağmurlarda serinletmaez oldu..hiç bi şey düşünemiyorum..insan ne kadar sarhoş olursa olsun sonunda ayılıyor...hep sarhoşluğumda saklamak isterdim seni..ölümlerden sonra dirilişlerimde yoktun..anlamsız bakar oldum herşeye..oğlumu barışı parka götürdüm,restoranta götürdüm..bi şeylar çözülürmü içimden diye..yüzündeki benleri saydım..sanki senden kopmuş bi parça gibi büyüdü gönlümde..ikimizede kadersiz dedim..acıları çokmuş..bitmemezmiş sevdaların..nede çok öğrendim..bi başka oldum..ölümleri kolay sanırdım..nede zormuş her gün ölmek..Allahtan ölümler diledim..nede zormuş seni sevmek..ölümler yanında neki..benimkisi artık ölümlerden ölüm beğenmek gibi birşey oldu..yazmasam öleceğim ben..seni kendi kendime anlatıyorum..ne kadar zormuş seni sevmek..üç defa ağladım hayatta barış doğduğunda,babam öldüğünde ve hep sana...iki ağlamalarım bitti..ölüler gelmezdi..barış büyüdü..ya sen büyüdükçe öldüm ben..koparıp atamadım işte..bin yıllık sevdalar atılmıyormuş..çocuk aşkları unutulmuyormuş..hele insa onbeş yıllarda bi karşılaşıyorsa düzende..gerisi sen söyle demiyorum..çünkü aynı şeyleri yaşadığını biliyorum..keşke senin üzerindeki yangınlarıda ben alabilseydim..içimdeki yangın sönerdi..bi bilsem bi parça üzülmeyeceğini..ah bi bilsem ikimizin çaresizliğini topraklara gömeceğim.bende bi insanım..bitmedi işte içimdeki sevdan..keşke bitseydi gözyaşlarım..bitmedi işte..şimdi ölümler daha güzel gözüküyor bana,sarışınlığın gibi..kahverengi gözlerin gibi..bin yıllık sensizliğim gibi...şimdi ölümler barışın yüzündeki benler yıldızlar gibi daha güzelleşiyor..şimdi sen ölüm gibi güzelleşiyorsun gönlümde..çünkü inandımki başka kurtuluşum yok benim..seni defa görmek adına her şeyim..ve sana son defa dokunmak...bunlar yarın gerçek olacak..ya sonra bin yıl daha bi ayrılık aramızda...ben artık bin yıl yaşamam.beklerdim seni ama bin yıl ömrüm yok artık..bogazımda düğümlenen sözcükler oldun..suskunluğum kanser olsun bana,kanser acıları sevdan kadar acıtamaz artık beni..leylayı demiştin mecnun tanımadı..dedimya mecnunda kaç dünya büyüdü leyla..masallar gerçek oldu..mecnun ölümden sonra sonsuzlukta leylasına kavuştu..bu aşklarda dünyaya masal kaldı..kaç kişinin ataeşlerde pişmiş..ölümlerle yatmış..kanserlar olmuş bi sevdası var bu düzende..dünya küçülürken acılar insanları büyüyüyor..ağlarkaen yutkunamadığını düşün bir insanın..ölüm neki dediğini..başka sevda olurmu..yarın sana ne anlatacağım..bu kadar ölümlerden sonra..sağolasın yağdın bu sabah kuraklığa..dedinki,İzmirin yağmurları vardı zaten..benim yağmurlarım yoktu..sen benim için yağdın bi saat...binyıllık sensiz sevdalarıma say...yağmurlarda bin yıldır seni özlediklerime say..senin dışındaki yağmurlar ıslatmıyor beni..beni kendinden say..gerçeklerde yoktun sarhoşluklarıma say...

Metin Tuncel 02.02.2009

 
..