İbrahim Aslı Antoloji.com

Nasıl da acı çekmiştim günlerce. Sen bilmedin, bilemezsin de. Her yağmur yağdığında insanlar evlerine kaçardı, ben her yağmur yağdığında evden kaçardım. Bu benim ağlama oyunumdu. Gözyaşlarım belli olmuyordu yağmurda. Zavallılığımı hissetmelerini istemezdim çünkü. Bilirsin yenilgiyi hiç sevmem. Ama yenildim. Şimdi bitmesini bekliyorum. Beni benden alan şeyin bitmesini… Şimdiye kadar hiçkimsenin omuzlarını ıslatmadım ağlayarak ve hiç kimsede ağlamak için benim omuzlarımı seçmedi zaten. Sevmedim insanları sevemedim. Sevmek zor geldi. Sevdiğimde bağlandım. Bağlandığımda bırakamadım. Kendimi bıraktım, sevdiğimi bırakamadım. Sorun olmadı hiç sokaklarda yalnız yürümek. Hatta yalnız değilse sıkılmaya başladım git gide. Güzel sözlerden nefret eder oldum. Hepsinin yalan olduğunu bile bile onları söyleyenlerden de… Kalacağım diyenleri ben kovdum yanımdan. Gideceğim diyenler yalancı değillerdi en azından. Gün doğmadan neler doğar dediler. Gün doğdu, güneş doğdu neler doğmadı. Kandırmışlardı beni.

Nâzım Hikmet Ran
..