© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Ben, Tolga Çelik. Husûsî hayatım, pek çilekeş olmakla beraber kendimi bir işe, bir inanışa, bir aşa ve bir yaşayışa verdim. Şâir olma
yolunda ilk adımlarım, izlenimlerim doğrultusunda 18 Şubat 2012 tarihine dayanmaktadır. Daha 13 yaşımdaydım. O zamanlar tutmuş olduğum bir
günlük, bana bu yolu gösterdi:
“Bugün 18 Şubat 2012, saat 21.15, yer Adana ve şuan anlamsız duygular içerisindeyim. Ne yapmak istediğimi bilmiyorum. Amaçsızım,
yalnızım. Uykum var ama beynim uyumama müsaâde etmiyor. Derler ki: ‘Mahrem olan gönülden de uzak olmalı, gözden de…’ Şuan büyük,
kocaman bir boşluktayım. Boşluktan kurtulunca yazıma, benim yazıma devam edeceğim. Ben, ben kim miyim? Ben, karanlık bir sepette
bulunan simsarım. Ben, aşk-ı memnû (yasak aşkın) meyvesiyim. Ben, yüzü mumdan yapılmış yaratığım! Ben, ‘2’ görüp ‘2’ de kalan vıcık
vıcığım! Ben, sözlük yazarıyım. Ve ben, bir mahremim…” İşte bu şekilde başladı, üdebâ yolculuğum…
Bir ara diğer insanlar gibi yaşamaya çalıştım, pek işe yaramadı doğrusu. Üniversite yıllarım, gurbete gidip de en uzun süre geri
dönmediğim yıllarımdı. O yıllarda kendimi bir işle sürekli meşgûl edersem belki normal bir insan olarak devam ederim yaşantıma, diye düşündüm.
Bu da işe yaramadı. Ben, Necip Fâzıl poetikasında yerimi bulmuştum. Onun poetikasında sıralama şu şekilde idi: Cansızlar, bitkiler, hayvanlar,
insanlar, şâirler, peygamberler, melekler… Ben, kendimi şair olarak görmüş ve o safhaya ait hissetmiştim. İnsan ve peygamber arasındaki o safha
Necip Fâzıl poetikasına göre en riskli safhaydı. Çünkü daha yukarısı yoktu ama bulunduğun yerin en dibine de gidebilirdin. Yani cansızlardan bile daha
değersizleşebilirdin. Bu, sana bağlıydı. Bu yüzden en büyük hayalim; dâvâsında hür ve dâvâsında gür bir şâir olmaktır!
Tamamlamak istediğim şiir kitabının oluşum sebebine değinerek son noktayı koymak ve sizi geçmişimle yalnız bırakmak istiyorum. Ben, tıpkı Merhûm Necip Fâzıl
gibi geçmişimi dürmüş, bükmüş ve çöpe atmıştım. Oluşumunu tamamlamak istediğim bu kitap ise; bu çöplüğü karıştırmak isteyenlere bir fırsat, bir şans, bir değerdir, benim nazarımda.
Sizlere üstâdın değimiyle bazı anlamlar ve sıfatlar yüklemiyorum. Yalnızca: “Ben, buyum ve amacım budur, diyorum.”
Tolga Çelik