Murat Ramazan Antoloji.com

AZİZ YAR

Aziz yar sen bir sabah bu şehri başıma yıkıp gittin. Dağları deviriverdin üstüme, hiç çekinmedin. Ben bu şehirde bir daha da sabah görmedim. Günaydınlar olmadı, günler aymadı sensiz. Karalar çekildi gözümün ferine, son soluğumun dibine çöktüm öylece. Gidişin gibi durdum şuracıkta, her gün şu köşe başında kaç yıllar saydım. Hiç yaşamadım sensiz ama hep yaşlandım inadına. Her hazan hep hüzünle geçti bu şehirde, daha geçmedi benim sana ağrılarım. Yıktığın duvarlarda durur hala gül adın. Hiç dayanmadım, hiç dayanamadım, bu enkazın altında seni düşünmeden yaşamadım, yaşayamadım. Ben sana nerde yanlış yaptım aziz yar, bir sabah gidiverdin, aklımı kaçırdım. Anlamadım hatalarımı, hiç söylemedin. Kafamın içinde bu sorularla ölmedim bile bak, ölemedim. Bana bir özlemin kaldı yadigar bu viranede, derdimi sığdıramıyorum bedenime, yıkılıyorum her geçen gün yokluğunun üstüne, sıkılıyorum bazen, sakınıyorum yine de seni gönlümün her köşesinden. Ne senden geçilirdi, ne bu diyardan gidilirdi. Bir tutam saçın uğruna yaktıydım ben bu şehri, sonra ben de yandıydım içinde. Hiç gitmedim buralardan senelerce, sensizlikten gidemedim bir adım öteye. Bir derin yara, bir derinlikli sevda bıraktın ya sen bana, paylaşamadığım tek acı hatıra, en anlamlı dua yine sendin bana, sendin.
..