İşe yaramazlık…her sabah bu duyguyla uyanmıyor muyum? herkesten farklı olmak düşleriyle yattığın uykumdan,ben kimim ki,ne işe yarıyorum,hayatımın bir anlamı mı sözleriyle uyanmıyor muyum? üstelik işe yaramak,verimli ve yararlı olmak düşüncelerinden onca tiksinmişken…bu soruları kendilerine sormadıkları için bakkalları,çöpçüleri,kapının önünde bağrışarak oynayan çocukları bile kıskanarak uyanmıyor muyum her sabah uykumdan? yanı başımdan yolum akıyor,yaşadığım her şeyin tersine doğru…bu düşünceyle açıyorum gözlerini hayata.Bu fikirle…işte bu hayattaki bütün gücümü,bütün isteğimi kıran bu düşünce benim..bu zalim fikir…istediğim kadar gururlu olmaya çalışayım,istediğim kadar kendime yeni ilkeler bulmaya çalışayım,benim olmayan bir hayatı sürdürdüğüm için durmadan güçsüzüm,durmadan başkalarına bağımlıyım…
