Şiirler yazıyorum ama hediye edeceğim kimse yok. Aşkımın sınırlarını çiziyorum ama
tel örgülerime takılcak bir silüet yok. Garip bir çok kişi deli olarak değerlendiriyor beni.
Bazıları anlamıyor ne olduğum hakkında farklı fikirler üretiyor: Kimisi çok ders çalışmaktan
beynimin sulandığını düşünüyor, kimi gizemli olduğumu, kimisi aşktan anlamıyan asosyal bir aptal olduğumu,
kimisi ise bir kaç satırıma bakıp aşkın en büyük ve en acı olanını yaşamış biri olduğumu düşünüyor.
Bazıları iki yüzlü diyor bir zaman yanında ona değer verip hiç bir değeri hakketmediğimde onu terkettiğpimden.
Bazıları bilmemek istiyor k-hakkımda hiç bir şey.Bence en akıllıcasınıda onlar yapıyor çünkü beni bilmek için benimle
..
