Tamer Umut Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair v ...

"bir ben uyumadım kaç leylim bahar"
iyidir uyumamak, uyanıkken düş görmek ve sarılmak hayalindeki sevdaya

en olunmadık zamanlarda hayata tutunabilmenin tek yolu galiba sevmek. Alıp iliştirmek sevdiğin kadını kavganın, inancının yanına. direnmek, boyun eğmemek

"Hiç kimse bilemez beni
Senin bildiğin kadar"
umarım yanılmıyorumdur, umarım.

Livaneli'nin seslendirmesi de çok güzel. Oluyor işte bazen öyle şeyler, düşüyor şehir, bir bir düşüyor dostlar, neylersin.

“Bildiğim bir şarki var
onu söylüyorum”
aklıma her geldiğinde
Seni anlatıyor her türkü
Adın saklı her şiirde

Bence aşık olmuş şair, gerçi aşksız geçen bir günü var mıydı ki? diye bir soru da gelmiyor değil insanın aklına. Bu defa ki aşk farklı bence, henüz kendi bile anlayabilmiş değil nasıl çarpıldığını veya anlamış fakat itiraf edemiyor kendisine bile. Çok duru bir anlatım, çok güzel.

Adı Ali
şiir ve hikayesi içini dağlıyor insanın, çok kendimde değilim bu aralar ama bir gün çok isterim "çiko" nun hikayesini anlatmayı size, yoğun bakımın önünde haftalarca süren bekleyişlerini. sağlıcakla

Bir yanıyla, ağır, aksak ve sancılı da olsa yaşıyor şehir, diğer yandan çığlık çığlığa kurtulmak istiyor yaşadığı bu korkunç karmaşadan. Mümkün mü kurtulmak, değil galiba.” Alışmak” denilen ve insana sinsice her şeyin doğal gelme sürecide bu noktada başlıyor sanırım. Hiç alışmamanız dileğiyle. Teb ...

bu günlerde, hayata karşı kayıtsız kalmanın derin üzüntüsü içerisindeyim, yazmaya çalıştığım her şey tuhaf ve anlamsız bir saçmalığa dönüşüyor. şiiriniz o kadar güzel tarif etmiş ki o güzelliği. içimizdeki yangınlar yaşadığımızı hissettiriyor galiba, bu yüzden durmadan besliyoruz belki de içimizdeki ...

“ölümüm senden olur
bilinsin”

Desem de
İnanma, boş ver
Şu incir ağacı mesela
Şu kuşlar, türküler
Uykularım hep akşamsefası
Uyanıklığım senden kalmışlık
Senin şu geç gelmişliğin
Bendeki bu erken yaşlanmışlık
Boş ver
Senden bilinmesin ölümüm
Her şeyin
Ama her şeyin toplamından
Çıkardı ...

Mavi bir kuş kondu omzuma
- yorgunum dedi
- çok yorgun
- derman yok hiç kanatlarımda.
- Yürü dedi sonra, yürü
- geleceğim seninle
- gideceğin yere
Ben yoruldum kuş dinlendi
Ve dedi ki uçup giderken
- unutma çocuk unutma
- kanadı iyileştirilen her kuş
- uçup gider yolun sonunda
Ben ...

Şiirin yaşayan büyük bilgesi, her şiiri sığınılacak bir liman fırtınalarda, bazen de fırtınanın kendisi, durma haydi doldur şiirleriyle yelkenlerini, açıl uçsuz bucaksız o maviliklere. Devrimci romantizmin ve direnişin, yaprak dahi kımıldamazken dalgalanan bayrağı ve aksakallı dervişi hayatlarımızı ...

muhteşem bir şiir. çok güzel yorumlar. "kaçınılmazlık" yorum yazısına bayıldım. her şeye ayıldık bayıldık ta o kadar da uzun boylu olmasın. Kandıralı sen hariç.

Şiir, daha adından başlayarak sarıp sarmalıyor insanı. Hazan
Vaktini anlatmış sanki ömrümüzün. Bu güzel şiiri ve bu güzel kadın şairimizi kutluyorum.Kimseye laf yetiştirmeyeceğim bu gün, yoksa sarmaşıklarla ilgili enteresan fikirlerim var aslında.

elinde değnekle dolaşanları biliyoruz, açık açık yazıyorlar zaten, saklamıyorlar kendilerini. asıl şairi savunur gözükenlerden korkun, şiiri öyle yerlere bağlıyorlar ki konu şiir veya şairin kendisi olmaktan çıkıyor.

Şiiri, şairi, hayatı savunmak
2010 yorumlarına ve beğeni sayılarına bakıyorum, birde şimdikilere. En sevdiklerim dahi onar kötü beğeni ile ödüllendirilmişler. Sevda savunucuları oturun siz öylece, susun bekleyin. Yakında dişlerinizden zorla söküp alacaklar o gülüşlerinizi. Lafa bak neler diyorum be ...

muhterem, ne diye siliyorsunuz yazdıklarımı, oynamıyor mu yani?

Çok sevdiğim bir şair, “yüz çeviren DOSTLAR” kısmını biraz daha geniş tutsaymış keşke. Her türlü yokluğa, yoksunluğa alışabilir insan fakat bu tip dostlara alışılamıyor. Her devire ve ortama uygundur onların kumaşları ki bukalemun bile çatlar hasedinden. Bu insanlar ne kadar gizlenseler de bir nokta ...

günün şairini kutluyorum, günün yorumunu da.

"Mustafa Bay
Her "ölüm, akşamdır" zaten...

Ve her ölüm
Yeniden başlamaktır
biraz..."

Şiiri eleştirmek vardı aslında aklımda, öyle bir baktı ki vazgeçtim. Hazır gelmişken söyleyeyim dedim “hayasız” bir balarısı varmış, çiçeğin dudaklarından öpmeden inmezmiş yapraklarına. Rupi Kaur’un yalancısıyım, öyleyse eğer tövbeye davet ediyorum kendisini, bal filan düştü gözümden iyice, pırasa o ...

"Attila İlhan gelmiş" dediler. Geldik. Severdik zaten.Yine sevdik.Hep sevdik.

"nikahsız on iki kadın" mı? yok daha neler. Yüz yirmi filan desen neyse, inanırım. Bilmediğin, üstadın şiir nikahı vardır, bu kadınların hepsiyle.

Bu köşenin gediklisi gelip kitabın orta yerinden konuşmadan karar veremem, Abdurrahim Karakoç mu, Cahit Külebi mi?

Acayip güzel ifadeler, insanın fırtına yağmur demeden atası geliyor kendini sokaklara. Güneş konusunda çok emin değilim, zaten karayım iyice yanmayalım bu havalarda. Aşırı sevdim. Çok güzeldi.