Adı Mavi Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkında ...

Her geçen günde daha çok hissediliyor yokluğun.....

O güzel yüreğini çok özledim hocam...

Sen uzaklardan uçuşan bir yapraksın
Koparılmış belkide
Belkide öylesine fırlatılmış
Bir dalın kurbanısın.....
Umarım birgün bu satırları okur ve hikayene kaldığın yerden devam edersin......

Otur şöyle bir kenara dinle beni
Anlatmak ister misin bana
Ruhunda kaybolan düşlerini
Bir şiir gibi ruhunu saran incinmiş kalbini
Belki senin anlatacağın çok şey vardır
Hayata dair...
Sevgiler, aşklar, ihanetler, riyakarlıklar
Belki senin de içini acıtmıştır
Zamansız üstüne çöken ayrılıklar.
İstersen anlatma hiç bir şey
Sessizce öyle kal;
Sadece hiç tanımadığın bir iklimden esen
Bu rüzgarın selamını al.
Sus istersen klavyenin başında
Nerden çıktı bu mesaj diye düşünme hiç
Susmak ta bazen çok şey anlatır.
Bilirim bazı anlar vardır ki insanı zamansız ağlatır.
Dinlemeyi bilirim ben
En yakınlarımız bile uzak olmuşken
Dinlemeyi bilirim ben
Kelimeler artık boğazımıza düğümlenmişken
Yok! hayır sakın bana beni sorma..
Ben kendimi anlatamam sana
Benim evcilleşmiş acılarım var
Kırağı çalmış umutlarım
Yetim kalmış şiirlerim var
Hayatta tek başaramadığım şey bu zaten....
Kısa cümleler kurarak konuş
Uzun cümleler manasız oluyor
Hadi gel seninle mutluluk oyunu oynayalım
Biraz maillere bakıp, sonra onları yakıp ısınalım
Farkındayım
Şimdi onca mesaj yollayanların arasında
Hiç fark etmeyeceksin belki beni
belki...belki...

Bazen insan tanımadığı görmediği ama hep yakınında hissettiği birilerini duyumsar.O hep vardır,uzun zaman görüşülmez belki,belki aranmaz sorulmaz ama hep bilinir.O hep vardır ve hep orda olacaktır.Güven verir,yanlış anlaşılmayacağını bilir,işte o hep orda olan köklü,asil ve bir o kadar duyarlı yürek.İyi ki varsın....