küçük sarmaşık gözlerini açtığında ilk onu gördü.ayçiçeğini.mağrur,başı semalara değen,güzeller güzeli bi ayçiçeği.ilk görüşte aşık oldu ona.yanyana büyüdüler günlerce.sarmaşık aşkından hergün daha fazla dolandı ayçiçeğinin beline.ayçiçeği ise gözlerini güneşten hiç ayırmadı.sabah güneş doğarken kaldırırdı başını taa batıncaya kadarda bakmazdı zavallı sarmaşığın yüzüne.akşamları severdi sarmaşık.güneşin batıpta başbaşa kaldıkları o muazzam ama kısa saatleri.ne yazıkki yine güneş doğar yine tüm zarafetiyle kaldırırdı başını güneşe doğru.sarmaşık daha sıkı sarıldıkça ayçiçeği daha bir kaldırırdı başını sanki sarmaşığa inat.günler böyle geçti gitti.sarmaşık dolandıkça dolandı,ayçiçeği güneşten gözünü hiç ayırmadı.sarmaşık kıskançlığından olacak dolandıkça sıktıkça acı bi zevk aldı yaptığından.bi sabah yine gözlerini güneşten sonra açtı sarmaşık.bir tuhaflık vardı.ayçiçeğnin o muhteşem yaprakları onu güneşten korumuyor,güneşin kavurucu sıcağı ta içine işliyordu.ayçiçeği nazik bedeniyle kollarının arasında yatıyordu....sol tarafımdan sol taraflarınıza sevgilemle...
..
Beyoğlu'ndan Taksim'e Sen
Sıtkı Gökmen
29.07.2005 - 18:58gerçekten sıtkı bey idolümsünüz.kime yazılmışsa bu şiir dünyanın en şanslı kadını tebrikler
Balık
Sıtkı Gökmen
29.07.2005 - 18:49sıtkı bey buna bayıldım gerçekten
Ağlamak
Sıtkı Gökmen
29.07.2005 - 18:41eğer ağlatana değerse ağlamak dünyanın en güzel şeyi
Toplam 4 mesaj bulundu