Aytunç Ben Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkınd ...

Mavidir,akşamlar sessizliğinde bütün dualar...

ben gibi olanlar bana hep söylerler... “sen şimdi dip dediğimiz o ucu bucağı olmayan dünyada her türlü duyguyu tattığın, hani bazen bir uçurum gibi düştüğün yaşamda en azından şimdilik o en değerli olan inciyi, siyah inciyi bulmaktan vazgeç çünkü diplerin başlangıçındaki sığlık “hayatın seni çağırmakta”... ve hep bilindik bir cevap kucaklamaktaydı onları “ biliyorum benim olmayan hayatım! ”

hadi öyleyse sufi o güne dek bekletme onları....

İKİMİZİNDE VAZGEÇİLMEZİ OLAN,OKUDUKÇA KANATAN,KANATTIĞI YERDEN ÖPEN,ÖPTÜĞÜ YERİ TEKRAR KANATAN HERGEÇEN GÜN DAHA DA BİR PARÇAM YAPTIĞIM,USUL BİR ŞEFKATLE YARALAIMI SARAN, BENİ BANA ÇAĞIRARAK, BENİ BANA HATIRLATARK İÇ KANAMAMA OLAN AŞKIMI BÜYÜTEN,ŞEKİL VEREN,HER YENİ GÜNDE VAZGEÇİLMESİ BİR ÖNCEKİ GÜNDEN DAHA ZOR OLAN ÇIKMAZIMI SEVMEME SEBEP OLAN GÖNLÜMÜN ŞAİRİ SEZAİ KARAKOÇTAN YANARAK TEKRAR TEKRAR OKUDUĞUM 0 EŞSİZ ŞİİRİNİ İTHAF EDİYORUM SANA...
BENİM SÜRGÜNLÜĞÜMSE ANNEMİN RAHMİNE DÜŞTÜĞÜM GÜN BAŞLADI...

ZAMANA ADANMIŞ SÖZLER….
Senin kalbinden sürgün oldum ilkin
Bütün sürgünlüklerim bir bakıma bu sürgünün bir süreği
Bütün törenlerin ayinlerin yortuların dışında
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasamda
Uzatma dünya sürgünümü benim
Güneşi bahardan koparıp
Aşkın bu en onulmazından koparıp bir toz bulut gibi
Savuran yüreğime
Ah uzatma dünya sürgünümü benim
Nice yorulduğum ayakkabılarımdan değil ayaklarımdan belli
Lambalar eğri
Aynalar akrep meleği
Zaman çarpılmış atın son hayali
Ev miras değil mirasın hayaleti
Ey gönlümün doğurduğu büyüttüğü emzirdiği
Kuş tüyünden ve kuş sütünden
Geceler ve gündüzlerde insanlığa anıt gibi yükselttiği
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim
Bütün şiirlerde söylediğim sensin
Suna dedimse sen Leyla dedimse sensin
Seni saklamak için görüntülerinden faydalandım Salome’nin Belkıs’ın
Boşunaydı saklamaya çalışmam
Öylesine aşikarsın bellisin
Kuşlar uçar senin gönlünü taklit için
Ellerinden devşirir bahar çiçeklerini
Deniz gözerinden alır sonsuzluğun haberini
Ey gönüllerin en yumuşağı en derini
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim
Yıllar geçti sapan ölümsüz bir iz bıraktı toprata
Yıldızlara uzanıp hep seni sordum
Gece yarılarında
Çatı katlarında bodrum katlarında
Gölgendi gecemi aydınlatan eşsiz lamba
Hep kanlıca da hep Emirgan da
Kandillinin kurşuni şafaklarında
Seninle söyleşip durdum bir ömrün baharında yazında
Şimdi onun birdenbire gelen sonbaharında
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
Af dilmeye geldim affa layık olmasam da
Ey çağdaş Kudüs(Meryem)
Ey sırrını gönlünde taşıyan mısır (züleyha)
Ey ipeklere yumuşaklık bağışlayan merhametin kalbi
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim,
Dağların yıkılışını gördüm bir Venüs bardağında
Köle gibi satıldım pazarlar pazarında
Güneşin sarardığını gördüm Konsantin duvarında
Senin hayallerinle yandım düşlerin civarında
Gölgendi yansıyıp duran bengisu pınarında
Ölüm düşüncesinin beni sardığı şu anda
Verilmemiş hesapların korkusuyla
Sana geldim ayakarına kapanmaya geldim
Af dilemeye geldim affa layık olmasamda
Uzatma dünya sürgünümü benim,
Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır
Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır
Aşk celladından ne çıkar madem ki yar vardır
Yoktan da vardan da öte de bir yar vardır
Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır
O şarkıya özenip söylenecek mısralar vardır
Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır
Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır
Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır
Yanmışsam külümden yapılan bir hisar vardır
Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır
Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır
Göğsünde sürgününü geri çağıran bir damar vardır
Senden umut kesmem kalbinde merhamet adlı bir çınar vardır
Sevgili
En sevgili
Ey sevgili

SEZAİ KARAKOÇ

Dün gece yar hanesinde,yastığım bir taş idi
Altım çamur,üstüm yağmur,yine gönlüm hoş idi,
Aman,ben yandım seni bilmem...

Bir dağ ne kadar ulu olsa kenarı yol olur,
Buna bayram günü derler,dostla düşman bir olur,
Ben yandım seni bilmem...

Kim demiş haram ne dir bilmez Hayyam
Ben haramı, helali karıştırmam
Senle içtiğim şarap, helaldir
Sensiz içtiğim su bile haram.

o bir sufi
aşka aşık besbelli
AŞK için kendi ipini çekmeye gönüllü bu adam...çok derinlikli,yalnızca AŞK'ı kendi vatan bilirsin sen,doğru yoldasın SUFİ.
'hep suç sende değil seni yakıp yıkan bir nazar vardır.'
hayatın anlamının peşine düştük seninle karanlık sokaklarda karanlık yüzlerde....yolumuz açık olsun,ışığın yolumu hep aydınlatsın
selametle...

şiirinizdeki namaz bölümünü tam olarak anlayamadım