Sinem Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkında Yaz ...

Yüzünüzden gülücükler eksik olmasın
23 nisan bayramınız kutlu olsun

Almanya'dan Şaire arkadaşımız Sinem Hanım * İdilce İdil *

** DOĞUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN...**

- Ayrıca sizi sitemizdeki bu saygın gruplarımızda görmek dileklerimizle esen kalın...

* Yurt Dışı Üyeler Birliği *
* Antoloji Sitesi Yetkili Şairler Grubu *

Bana bir şeyler anlat
Canım çok sıkılıyor
Bana bir şeyler anlat, anlat
İçimden içimden geçiyor

Yanımdasın susuyorsun
Susuyor konuşmuyorsun
Bakıyor görmüyorsun
Dokunsan donacağım! ! !

İçimde intihar korkusu var
Bir gülsen ağlayacağım, bir gülsen
Kendimi bulacağım

Depremler oluyor beynimde
Dışarda siren sesi var
Her yanımda susmuş insanlari insanlar susmuş
İÇİMDE ÖLEN BİRİ VAR! ! !

vay vay vay vay vay vaay...
va va va va vaay...

Hadi bir şeyler söyle
Çocuk gözlerim dolsun
İçinden git diyorsun, duyuyorum gülüm
Gideceğim son olsun

Yanımdasın susuyorsun
Susuyor konuşmuyorsun
Bakıyor görmüyorsun
Dokunsan donacağım! ! !

İçimde intihar korkusu var
Bir gülsen ağlayacağım, bir gülsen
Kendimi bulacağım

İçimde soluyorsun
İki can var içimde
Korkular salıyorsun üstüme, korkular
Her an başka biçimde

Depremler oluyor beynimde
Dışarda siren sesi var
Her yanımda susmuş insanlari insanlar susmuş
İÇİMDE ÖLEN BİRİ VAR! ! !

vay vay vay vay vay vaay...
va va va va vaay...

Mori vardı
usunu bir seccade gibi kullanan yaşamakta
Mori’nin köpekleri vardı her şeyden önce
her akşam adını yıkardı mahalle çeşmesinde
ayaklarını yıkardı, tertemiz tanrılar çıkarırdı ortaya.
Nasıl ki doğuran ve öldüren
köpekler gezinir herkesin şapkasında
ki herkesin şapkası mermilerden öncedir,
- Elma dersem çıkma.

İsmet Özel

...ve sen boynunu öperken beni sarhoş
bir okyanusla titreten hayat
sevgilim olur musun.
ben savaşarak senin
bulanık saçlarından tutup
kibirli güzelliğini çıkartıyorum ortaya
dünya
kirletilmez bir inatla dönüyor
altımıza yıldızlar seriliyor
yüzüm suya davranıyor koşaraktan.
ve inzal.
İ. Ö.

Nasıl başladı bu sevda masalı..

Hayaline yaslanmış,
Bir sonbahar yaprağı sevdam,
Közlenir,
Yüreklenir,
Ve sürüklenir peşinden..
Rüzgarlardı beni sana götüren..

Boşlukta birleşen eller,
Ve gökyüzünün mavisindeyken gözler
Martılar çığlık verdi şarkımıza..
Ve buğulu camlarda,
Parmak uçlarımda sevda..
Tarifler yok ki adına..

Şiirler kazıdım toprağın sırtına
Yağmur olup,
düşsünler diye yoluna..
Yada bir filizin,
koynunda sarılırdın onlara..
Ve 'Sen' farkında olmadan
'Ben' ağlardım omzunda..

Çatlak dudaklarıma süzülürken gözyaşım
Deryayı seyre dalarım..
Dalgalar,
parmak uçlarıma vurur seni..

'Yar',
saçlarının siyahı geceme ay tutulması..
Oysa nasıl özledim oynaşmayı..
Alnına öpücük kondurmayı..
Bilsen bu yaramaz çocuk,
ne kadar çok seviyor seni..

'Sen',
yağmur ardı bir gökkuşağı..
'Ben',
yağmurlara inat..
sırılsıklam sana sevdalı..
Bu mevsim,
daha bir başka sevdanın rüzgarları..
'Sen'li 'Ben'de,
Melankolik kan dolaşımı..

Ay,
beyaz bir defter yaprağıyken gözde..
Sevdan,
kara kalem çalışması..
Yürek,
bir köşede hapsetmişken hayalini..
sayıklar rüyalar durmadan seni..

Kimbilir,
kaç bahar düşledi seni..
Kaç mevsim,
süsledin hayalleri..
Sevdamın,
kan çanağı gözleri..
Ve 'Sen' öğrettin bana
yıllanmış özlemleri..
Hayallerim,
hırçın bir serseri..

Dur durak bilmez yollarım..
Boş tren raylarına
Ve kuytu voltalara
Gençliğimi katarım..

Sessiz gece,
boş yatağımda..
takvim yapraklarıymış kavgalarım..

Anlamsızdı belki rüyalar
dedim ya güzelim,
masaldı sevdalar..

Ağlamak Anlamaktır
O kadar güçsüzüm ki sesim bile çıkmıyor
Saat üçtür belki dört uyusaydım ya keşke
Uyanmaktan korkmasam yüz yıl uyurum sanki
Ağaçlar, evler, kuşlar bile uykuda
Bir garip, bir tuhaf, bir huysuzum ki sorma.
Sana söyleyemediklerimi bak gaybına söylüyorum
İçinden konuşma!
Bu yeryüzü bu gökyüzü iyi güzel amenna
Her işte bir hayır var doğru bunları geçmeyelim
Ama bıktım artık şerden hayır damıtmaktan
Misal şimdi yan yana uyumak var
Uyumamakta hayır var da
Uyumakta ne mahsur var
Bir güzel olsak ya senle bu anlaşmamazlıklar niye
Secdelere küs alnımda bir kara bir kara
Kalksak gitsek ya şimdi
Belki Abant olur belki Porsuğun kenarı
Bayram namazından sonra
Ben anlatsam sen anlasan beraberce ağlasak
Ağlamak anlamaktır benimle ağlasana..


Ali Lidar

Bunca yıl bu gücenik macera beni tutuklu kılan
artık bu yaşa erdirdin beni,anladım
gençken almadın canımı,bilmedim
demek gökten ağsa bile tohum yürekten düşecekmiş
çünkü hataya bağışık büyük hatadan beri nezaret yer
çiğ tanesi sanmak ne cüret,gözyaşıymış
insanın insana raptolduğu cevher.

Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi
taşınacak suyu göster,kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin
tütmesi gereken ocak nerde?

İDİL'İN GÖZLERİ

Öyle derin ki gözlerin içmeye eğildim de
Bütün güneşleri pırıl pırıl orada gördüm
Orada bütün ümitsizleri bekleyen ölüm
Öyle derin ki herşeyi unuttum içlerinde

Uçsuz bir denizdir bulanır kuş gölgelerinde
Sonra birden güneş çıkar o bulanıklık geçer
Yaz meleklerinin eteklerinden bulutlar biçer
Göklerin en mavisi buğdayların üzerinde

Karanlık bulutları boşuna dağıtır rüzgâr
Göklerden aydındır gözlerin bir yaş belirince
Camın karılan yerindeki maviliğini de
Yağmur sonu semalarını da kıskandırırlar.


Kâinat param parça oldu bir akşam üzeri
Her kurtulan ateş yaktı üstünde bir kayanın
Gördüm denizin üzerinde parlarken İdil'in
Gözleri İdil'in gözleri İdil'in gözleri.


beğenmen dileğiyle

İstanbul'un
karanlıktı sokakları
sur dibine vurdum yalnızğımı
sahilde simit satan çocukları
el ele gezen sevdaları
ve sonbaharın hüzün satan yapraklarıyla
tartıştım aşkımı..

kız kulesi açıklarında bir balıkçı..
düşlerim oltasına takıldı..
bu gece
suskun Rumeli hisarı..
gökyüzü ağlamaklı..

İstanbul'un
sensizdi bir yanı
resmine aşık
bir serseri diğer yanı..
ellerimle okşadım
rüzgarın sen kokan tarafını..
yosun tutmuş duvarlara
tırnaklarımla kazıdım adını..

İstanbul'un
çaresizdi bakışları..
gözlerim
boş tren raylarına takıldı..
yüreğim
müebbet sevdana tanıktı..

İstanbul'un
bu gece hırçın dalgaları..
saçlarım
kopuk keman yayları
hasretin ciğerime tütün yangını..

İstanbul'un
kıskançtı bu akşamı
dilimde
senli sevda şarkıları
elimde ufak bir resim..
bir nehir misali gözlerin
utanmadan söylüyorum güzelim..
ıslak dudaklarında tükensin hasretim.....alıntı

Belki en hoyrat yürek bile ateşböceğinin
O uçucu, masum, sevimli çocuksuluğuna el kaldırmaya kıyamaz?
Güçlü kapıların arkasına kilitlemesem kendimi,
Korkaklığımı, sevgi isteğimi
En insani yönlerimi kayıtsızca sunabilsem
Bu sert kabuğun ağırlığından kurtulup
Bir kuş gibi uçacağım özgürce.
Anlaşılacağım ve bir ayna gibi yansıyacağım karşımdakine.
O da çözülecek belki.
Samimi ve güvenliksiz, silahsız biriyle göz göze gelince
Oysa bir görebilsek bunu.
Kalmadı böyle insanlar demesek.
Güven duygusuna bu kadar muhtaç olmasak.
Kırılmaktan korkmasak. Yaralansak.
Ne olur bir darbe daha alsak.
Yeniden açsak kendimizi, atabilsek kabuğu.
Denesek.
Risk alsak.
Yanılsak.
Fark etmez.
Tekrar, tekrar bıkmadan denesek.
Ve kucaklaşsak yeniden.
Tıpkı eskisi gibi.

R.TAGORE

yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
eflatuna çalar puslu lacivert
bir sis kuşattı ormanı
karanlık çöktü denize
yalnızlık
çakmak taşı gibi sert
elmas gibi keskin
ne yanına dönsen bir yerin kesilir
fena kan kaybedersin
kapını bir çalan olmadı mı hele
elini bir tutan
bilekleri bembeyaz kuğu boynu
parmakları uzun ve ince
sımsıcak bakışları suç ortağı
kaçamak gülüşleri gizlice
yalnızların en büyük sorunu
tek başına özgürlük ne işe yarayacak
bir türlü çözemedikleri bu
ölü bir gezegenin
soğuk tenhalığına
benzemesin diye
özgürlük mutlaka paylaşılacak
suç ortağı bir sevgiliyle

Kırılgan bir çocuğum ben
Yüreğim cam kırığı
Bütün duygulardan önce
Öğrendim ayrılığı
Saldırgan diyorlar bana
Oysa kırılganım ben
Gözyaşlarım mücevher
Saklıyorum herkesten
Ürküyorlar gözümdeki ateşten
Ürküyorlar dilimdeki zehirden
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen
gözükara cesaretimden
Diyorlar: Bir yanı sarp bir uçurum,
Bir yanı çılgın dağ doruğu.
Oysa böyle yapmasam ben
Nasıl korurum içimdeki çocuğu?
Bir yanım çılgın nar ağacı
Bir yanım buz sarayı.
Murathan MUNGAN

yaz yine gelir
kurtulur mevsimlerim bu güzden
ağrılar şiddetsiz artık
durgunluğum bu yüzden

bir dilek tut sen de
kalbinin en orta yerinden
mutsuzluğunu şenlendirsin

kaç zamanı demlendirdim
beklemenin hatrı bende
kalbe anlat varsa bildiğin bir çare

kendi küllerimden doğdum
korkumdan eser yok
bir cevaba muhtaçken gönlüm
seslendim duyan yok

öyle bir yaprak döktüm
görse sonbahar kıskanır
yokluğunda yıllandı ruhum

cahildim dünyanın rengine kandım
hayale aldandım boşuna yandım
seni ilelebet benimsin sandım

ölürüm sevdiğim zehirim sensin
evvelim sen oldun ahirim sensin

sözüm yok şu benden kırıldığına
gidip başka dala sarıldığıma
gönülüm inanmıyor ayrıldığına

gözyaşım sen oldun kahirim sensin
evvelim sen oldun ahirim sensin

garibim can yıkıp gönül kırmadım
senden ayrı ben bir mekan kurmadım
daha bir gönüle ikrar vermedim

batınım sen oldun zahirim sensin
evvelim sen oldun ahirim sensin

seni bir gün en yakının ele verirse eğer,
öğren susmasını ve ağlamamasını.
bir kavanozun içinde mavi bir gül
yetiştir her gün daha çok yaşayan.
bir masalın ağzını kapat ve yat.
L. M.

herkesin bir umudu vardır.
bir savaşı, bir kaybedişi,
bir acısı, bir yalnızlığı
bir hüznü..
çünkü herkesin bir gideni vardır, içinden
içinden bir türlü uğurlayamadığı.

Turgut U.

Dostum,
Sen ve ben
Hayata hep yaban kalacağız.
Birimiz diğerine
Ve her birimiz kendisine.
Senin konuşacağın
Ve benim seni dinleyeceğim güne değin.
Sesini sesim sanarak.
Ve karşında durduğum güne değin.
Bir aynanın karşısında duruyormuşcasına.
Halil Cibran

Anılar bitti artık, anımsamak istemiyorum;
Belleğimi ölüm almış,
Yaşamın sonu yok. Bütün günler
Bizim. Vakit geçti diyerek sen de
Bırakacaksın beni, durunca devinim.
Burda kanalın üstünde yükselerek
Salıncakla çocuklar gibi, suya
Bakıyoruz, kararan
Yeşilindeki ilk dallara.
Bıçak değil avucunda gizlediği
Sessizce yaklaşan adamın
Tek bir ıtır çiçeği

Yalnızlık sade şurda burda değil,
Düşüncede, hatırada ve dilekte.
Hangi taşı kaldırsan, nerde 'of! ' çeksen,
Bir dudağı yerde, bir dudağı gökte..
...
Nedir bir türlü sırrını anlamadık,
Kimdir bizimle böyle şaka ediyor,
Hangi cebini karıştırsan yalnızlık...
Turgut Uyar

Iki şeyi bilmek istiyorum. (Belki aynı şeyi iki kere bilmek
istiyordum.) Duvarların rengi neydi? Derimin rengi neydi?
Dokunuyorum duvarlara; parmak uçlarımla, avuçlarımla,
dilimle dokunuyorum. Duvarların bir rengi olmalı. Ama hiçbir
duvarcının, hiçbir ressamın ve bu bu rengi bildiğini sanmam. Adı
yoktu bu rengin, kimyası yoktu. Belki renksizliğin rengiydi bu.
Çürüyen bir bedenin kokusuydu duvarların rengi...

Adımdan gayrısını bilmiyorum.
A. TELL

Kandilli’den Çubuklu’ya çıktık gezintiye
Yalnız kürek sadâsı gelen bir kayıktayız.
Bizler mi vakti hoşça geçirmekteyiz bugün?
Şüphem budur: Vakit mi geçirmektedir bizi?
Zihnim neden kapıldı bu sonsuz düşünceye?


Bir yanda boşluğunda hudûd olmayan semâ;
Bir yanda dâimâ uzayıp bitmeyen zaman.
İnsan bu tezad içinde fikirler mırıldanır.
Bazen çöküntüler, kırışıklardan ürkeriz,
Bazen de neş’esizce: ‘Vakit geçmiyor’ deriz.

Silkin ve sakin ol! dedim âvâre gönlüme,
Artık kederli hisleri bir bir içinden at!
Eylül ferahlığında giderken Çubuklu’ya,
Geçmiş, geçen veya gelecek vakti duymadan,
Âheste çek kürekleri mehtâb uyanmasın!

Y.K. Beyatlı

Anlatmayı beceremeyenler s u s a r l a r.
Anlatmaktan vazgeçenler s u s a r l a r….
Anlaşılmayacağına karar vermiş olanlar s u s a r l a r.
Diğerlerinden ümidi kesmiş olanlar s u s a r l a r.
Hata yapmaktan korkanlar s u s a r l a r.
Kendilerini açığa çıkarmaktan korkanlar s u s a r l a r.
Zannettikleri kişi olmadıkları,
zannettikleri dünyada yaşamadıkları gerçeğini
hazmedemeyecek kadar güçsüz olanlar s u s a r l a r.
Olaylar ve olgular dünyasıyla
baş edemeyenler s u s a r l a r.
Herşeyi gördüğünü,
tüm olasılıkları yaşadığını düşünenler s u s a r l a r.
Güçlü olarak görülmeye
ölesiye ihtiyaç duyacak kadar
güçsüz olanlar s u s a r l a r.
ŞŞŞşşşş! … Sessizlik!
Sonsuza dek konuşabilecek olanlar
en çabuk susanlardır genelde.
Sonra kadınlar gelir ki
onlarda bu kategoridedirler çoğunlukla.
Sonra şairler…
En son ölüler susar!
______- Emily Dickinson

'Başka diyarlara, başka denizlere giderim, dedin.
Bundan daha iyi bir kent vardır bir yerde nasıl olsa.
Sanki bir hükümle yazgılanmış bir çabam;
ve yüreğim sanki bir ceset gibi gömülmüş oraya.
Daha ne kadar çürüyüp yıkılacak böyle aklım?
Nereye çevirsem gözlerimi, nereye baksam burada
gördüğüm kara yıkıntılarıdır hayatımın yalnızca
yıllar yılı yıktığım ve heder ettiğim hayatımın.'
Yeni ülkeler bulamayacaksın, bulamayacaksın yeni denizler.
Hep peşinde, izleyecek durmadan seni kent. Dolaşacaksın
aynı sokaklarda. Ve aynı mahallede yaşlanacaksın
ve burada, bu aynı evde ağaracak aklaşacak saçların.
Hep aynı kente varacaksın. Bir başka kent bekleme sakın,
ne bir gemi var, ne de bir yol sana.
Nasıl heder ettiysen hayatını bu köşecikte,
yıktın onu, işte yok ettin onu tüm yeryüzünde.

Constantino KAVAFİS