Ahmet Padişah Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakk ...

Bir ilkbahar akşamıydı,



Dışarıda sessizlik



Hava ise bir masum bebeğin gülümsemesi gibi içini ısıtıyordu insanın,



O akşam neler geçmiyordu ki içimden;



Sessizce yok olup uzaklaşmak o yerden



Nereye gitmek istediğini bilmeden



Sadece yüreğinin götürdüğü yere ulaşabilmekti



Kısacası mutlu olabilmekti



Sadece aklımda “sen” vardın o gece



Düşündüren, hayatın anlamsız ve boş geçmesiydi



Yoran ise yine sensizlikti



Boş vermek kolay olur muydu sence her şeyi



Mutlu eder miydi insanı?



Bir ilkbahar akşamı çıktım yola



Aklımda cevabını bekleyen sorular



Kalbimde ise senin yokluğunla



Alışabilecek miydim bu zorluklara



Yoksa yok olup gidecek miydim bu yalan dünyada



Cevabını bekleyen sorular yormuştu artık bu bedeni



Mutluluğa giden yola ulaşmaktı tek hedefi



Çıktığım yol uzadıkça uzadı



Artık bir çözümü olmalıydı!



Cevap bulabilmeliydim bu sorulara



Birden durdum yürüdüğüm o ıssız, sıcak yolda



Yumuldum olduğum yere Kapadım gözlerimi



İşte o karanlıkla karıştı bedenim sonsuzluğa



Artık cevap bulabilmiştim sorulara



Beni bekleyen ölümmüş meğer bu dünyada



Mutluluğu aramıştım çıktığım yolda



Ölümle sonlandı bu kara sevda



Anlamıştım aslında sensizlik ölümmüş bana…

GÜNEŞ VE GÖZLERIN



Yine akşam oldu



Tüm güzellikler kayboldu.



Güneş batar,



Mutsuzluklar başlar.



Güneşle başlar mutluluklar.



Göz, gözü görmeli,



Anlatmalı içinden gelenini.



Hep o söylemek istediğini.



Artik anlatmalisın bize...



Güneş batarsa;



Nasıl görürüm gözlerini



Hep güneşle olmak,



Ona sarılmak,



Ondan ayrılmamak istiyorum.



Hep isterdim senin



Bahçende oturmayı



Doyasıya seni izlemeyi,



Saatlerce seni dinlemeyi çok isterdim.



Hele hele o güvercinlerin



Senin sıcaklığınla oynaşmaları,



Ne kadar güzel.



GÜNESIM' bilirmisin?



Benimde sarıyerde



Bir bahçem vardi,



İçinde renga renk çiçeklerim vardi.



Birde sevdam vardi.



filizdi ismi.



Senin sevdan kadar büyük değildi



Ama sevdası beni deli divane etmeye yetti.



Senin bahçen ve güvercinlerin kadar,



Hür ve özgür değildiler.



Askımla beraber kuruyup gittiler.



Sıkıldım artık



Güneşinle kurut şu Marmara' yi



Yeniden salla şu Dünyayı



Salla ki zülümler yerle bir olsun.



Salla ki Mazlumların ahı yerde kalmasın



Salla ki tüm kara bulutlar dağılsın



Salla ki doya doya gözlerini göreyim.

Seni Seviyorum
Seni Seviyorum
leyla ile mecnunun yıkılmaz asaletinde
Seni Seviyorum
Stockholm'de bir yazarın kalbinde
Seni Seviyorum
Sabahın ezana karışan ulu sesinde
Seni Seviyorum
Bir çobanın yürek sancısında,inlemesinde
Seni Seviyorum
Bir milletin yasaklanmış asil dilinde
Seni Seviyorum
Selahattin Eyyubi kılcının gölgesinde
Seni Seviyorum
Mame Alan destanında açmış gülün sessizliğinde
Seni Seviyorum
Sigaramın dudağıma her değişinde
Seni Seviyorum
Diyarbakır surunda,Dicle'nin anneliğinde
Seni Seviyorum
Mazlumun kelepçesinde,Seni Seviyorum
aşkların ateşinde,iyi yazarların kaleminde
Seni Seviyorum
aşık veyselin mısarlarının asiliğinde
Seni Seviyorum
İşte böyle kendimce.

Ay Isgı
ístesen demir celigi batir kanima istersen vur beni
İstersen hergün kursuna diz
Yüregimi al kopar


Ama gözelerime dokunma! ! ! ! !


Cünki ay isiginda yürümek ister


ahmet

Aşk


AŞK






Neydi mecnun u leylaya bağlayan



Çöllerde gözlerini dağlatan



her serabın sonunda onu derinden ağlatan ne






Neydi Ferhat ın yüreğini saran



alıp onu dağlara vuran



Dişi - tırnağı ile dağları deldiren ne






Neydi Yunusu öyle sersemleten



onu her an büyüleyen



Ölümü hiçe saydırıp



Dipsiz göllere daldıran ne






İşte AŞK Hayalet Sevgilim



Mecnun u çöllere salan



Ferhat a dağları deldiren



Yunus u göllere daldırandır



AŞK






her gece uykularımı çalandır



beni uykusuz kılan



Açlığı unutturan



Ben istemeyerek gurbete gönderendir



AŞK

Aç Bebekler


AÇ BEBEKLER






Hangi gece resmine bakmadan girsem yatağa



Uyku girmez Gözüme



Çünkü:



Seni görmeyen gözler



Aç Bebek gibidirler






Ve Aç Bebekler Doymak Nedir Bilmezler

Asi Su İdim Fırat Misali


ASİ SU



Asi bir suydum Fırat misali



Set çekilde yoluma duruldum



AŞK-Sevda nedir bilmezken



Bakışlarının derinliğine vuruldum



Açtım tüm kapalı kapıları



Sen gönlüme kuruldun



Seni sevmek suç sayıldı



Yargısızca hor görüldüm



Yasak edildi Sevmeler







Seni görmediğim her an



Hasretinin acısıyla öldürüldüm

Yitirilen

Olaki yürürüm bir baska aska
Yada yürürüm mavi olmayan bir gülüse
Unutmaki tek ask oldugum sensin
Asik oldugum deyil

Karanlikla süzülüyor icime yikim
Dur diyorum yikiliyorum
Ucurumlari bas ucuma koyuyorum sonra
Oksuyorum rüzgarda saclarini
Sicak ilik bir koku siniyor yüreyime
Gitme gitme diyorum düsüyorum
Sonra beni soruyorlar bana
Tanimiyorum diyiyorum...
Daha hic karsilasmadik
Ayni cizgide bilge sus umu dinliyorlar
Ben sustukca
Yazik, bir cigligin dogusu gibi ölüyorlar;
Önce bir bir, sonra hepsi
Sonra bir ucurumlar kaliyor birde yikimlar
Verilen hersey borcmus gibi aliniyor
Önce bir bir sonra hepsi..




Sonra bir ben kaliyorum, birde yalnizlik
Ucurumlar, yikimlar, ben ve yalnizlik
Zorlu bir savasin unutulmus cesetleri gibi
Yatiyoruz yan yana
Öpüsüyoruz, sevisiyoruz da hatta....
Her sey oyunun yasaklarina uygun
Bir günah oluyor sonra
Tek umudumuzu göye gelin ediyoruz
Telli, kanli dügün iste
Üsüyor saclarin biliyorum darginmisin?
Bu baharda mayisa biraktigim
gibi misin hala?
Vurulmus cocuk gibi büyümemis
yüreyindeki hüzün
Hala kaciyormusun zamansiz
Gözlerini birakarak birilerinden
Hala ellerinden tutup sevgileri
Hala öyle soguk bir gök
Hala öyle yerini yurdunu bulamamis bir mavi
Dipsiz kuyuya saliyormusun agliyarak
Kücücük bir dokunusla son sevilen
olabiliyormusun?



Kendin kadar aklimdasin
Ve askini sasirmis bir tanri
Cogalan sizisiyla mutlu bir yara
Öyle misin mavi gözlü sari sacli yoldasim
Öyle biraktigim gibimisin
Gerceyi yakmada hala ustamisin
Yoksa cirakmi yanerken yollarda
Saclarima dolanan aydinligimsin
Somutlastiramadigim tek imgensin
Siirde anlattikca eksilen tek anlam
Hala biraktigim gibimisin
Yoksa beni biraktigin gibi mi
Kac mevsimsiz kar düstü topragima
Kac mevsimsiz kar düstü topragima

Hala biraktigim gibi misin..! ?

Ben Ve Gece


Yine yürüyorum gecenin karanlığında



Yıldızlarla başbaşa nereye yürüdüğümü bilmeden yürüyorum



Hele suya düşen yıldızlar bir daha güzel



Ben, su ve yıldızlar



Eksik olan bir şey var her birimiz için



Yıldızlar için güneşe kapılıp giden ay



Su için onu yalnız bırakıp geceye teslim olan kuşlar



Benim içinse sen! ! !

GİDEMEM
Bazen daha fazladır her şey
Bir eşikte atlar insan
Yüzüne bakmak istemez yaşam
Okadar azalmıştır anlam

O zaman hemen git radyoyu aç bi şarkı tut
Ya da bi kitap oku mutlaka iyi geliyor
Ya da balkona çık bağır bağırabildiğin kadar
Zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor

Ama fazla da üzülme hayat bitiyor birgün
Ayrılıktan kaçılmıyor
Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür
Ömür imtihanla geçiyor

Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir
Acının insana kattığı değeri bilirim küsemem
Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir

Bi şiirden bi sözden bi melodiden bi filmden
Geçirip güzelleştirmeden can dayanmıyor
Yıldızların o ışıklı fırçası azıcık değmeden
Bu şahane hüzün tablosu tamamlanmıyor

Ama fazla da üzülme hayat bitiyor birgün
Ayrılıktan kaçılmıyor
Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür
Ömür imtihanla geçiyor

Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir
Acının insana kattığı değeri bilirim küsemem
Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir

Yüzünü dökme küçük kız
Bırak üzülmeyi
Yalnız sen misin bir düşün
Unutan sevmeyi

Her siyahın bir beyazı
Gecelerin gündüzü de vardır

Yüzünü dökme küçük kız
Kızma onlara
Yalnız sen misin bir düşün
Zincir oranda buranda

Her tutsağın bir kaçışı
Uykunun uyanışıda vardır

Yüzünü dökme küçük kız
Yaşamın anlamını bul
Sonra dinle kendini, yolunu bul

Her siyahın bir beyazı
Gecelerin gündüzü de vardır...

Gece Firari
gece firari



gece firari oldum



sürgündeki aşk gibi



özlemlerinle doluydum



toprağindan kopmuş kuş gibi



gece firari oldum



sen olmayinca



gece firari oldum



bilinmiyen bir yolda



özlemimdeki o aşk gibi



beni firari eyledi



gece firari oldu



bendeki tum sancilar



umutlarimi bağladim



günün ilk güneşine



nerdesin sen doğ erkenden



güneşim



özlenen aşk gibi



neredesin güneşim



gece firari oldu



bende tüm dostlar



firara sebeb olan



umudum nerdesin



gece firari oldu



bir özlem uğruna



gece firari oldum



sürgün de ki aşk gibi



nerdesin güneşim



nerdesin

HAKLIYDIN! ! !

bir esimlik rüzgar vardı havada...
gök dardı
bıraksam nefesimi geri alamazdım sanki...
tuttum...
bir nefeslik can,bıraksam eremezdim ayrılığa...

haklıydın
sen ve ben...
olamayacak kadar, tutunamayacağımız kadar aykırı...
sen var ben yok...
sen varken yoktum, sen olsan ben...
oysa ben varken hep vardı rüyaların...
sen beni öldürüyorsun ya...
sen bunu hep yapıyorsun...

Sanmaki
sanma ki bir daha sana saygı duyarım
Sanma ki bir daha sana boyun eğerim
Sanma ki bir daha kendimi sana ezdırırım
Sanma ki bir daha vahşetlerine susarım
Kılıncın torunu




Sanma ki bu devran hep böyle gidecek
Sanma ki yaptıkların yanına kalacak
Birgün bunun hesebı sendende sorulacak
Fazla güvenme kendine
Sen tanrı degilsin
Birgün seninde saltanatın yıkılacak
Kılıncın torunu




Bu dünya hiç bir zalime kalmadı
Inan sanada kalmıyacak kılıncın torunu



07.03.2007

husran




Ölümlerle dolduruyorum bakışlarımı
Kelebeklerin gülüşünü asıyorum odama.
Gözlerimin bağı cözülüyör yavas yavas
Çırçır böceklerinin senfonisiyle ıslanıyorum yine.
Nisan yağmurlarına gizledım ağrılarımı.
Eskğ zamanlarda duran saatğm
Esir gülüsünün esaretinde kaldı...
Türküler acılarımı acımasızlastırıyor
Basucumdaki resminde durur tadına varamadığım bakısın.
Karanlığın göğsüne yakamozlar yerleştiriyorum
Her gidişin ardında,
Puslu havalara sürgün oluyorum.
Son savaşta çizmistim yüzümün gölgesini
Sana yollayacak takatım kalmadı.
Sakin gençliğimde saklı acılar yeşeriyor yine
Geceler uzun
Ve gunduze kayıtsız.
Kimse duymadı rüzgarda saklı sesimi
Sesimin sınırlarını yırttım
Ve sonsuz bır uçurumdayım.
Saclarımda biriktiriyorum çölün rengini
Ağıtlarımı hazanla döllüyorum,
Sonu hüsran....

ZERDÜŞT DİYO Kİ:

* gerçek erkekte bir çocuk gizlidir.oynamak ister.
kadın saf,ince ve henüz var olmayan bir erdemiyle parlayan bir oyuncak olmalı

*erkek seven kadından korkmalı, çünkü o zaman kadının feda edemiyeceği bişi kalmaz..

*erkek kin besleyen kadından korkmalı, çünkü kadının ruhi derinliği berbattır.

zerdüşt diyo ki:

*boyunduruktan kurtulmaya layık bir adam mısın?
uşaklıktan çıkınca son değerini de yitiren insanlar vardır.

*şu adam melek erdemlerine sahip bir hizmetçi arıyordu,fakat birdenbire bi kadına hizmetçi oldu. şimdi bir melek olmadığı kaldı.

*kısa deliliklerinize siz aşk diyorsunuz. işte evlilikleriniz bu kısa çılgınlıklarınıza bir son veriyor
[metin dostuma ait kendi düşünceleri [

ey umut



ezilmemek için eziklige



başkaliriyoruz



sen tek deyilsin seni senle



yaşiyan o kader



çok



ey umut



hani beni mutlu ederdin



olacak o sozler



ey umut



bazan gece karanliginda



bana masali andiran



o sozler



sana umutlarimi baglamiştim



hani umutlarim



ey umut



aş iş verecektin



bana sen ey umut



olmadi umut olmadi



sen beni birakip gittin



sefiller karvanina yolcu ettin



ey umut



hani beni sen ozgur kilacaktin



nerde ozgurlugum



zindanlara yolum dustu



ey umut



bana geri ver umutlarimi



ey umut umutlarim yetim kalmadan



ben tek deyilim



umutlarla yaşayan o kader çok



ey umut



ezilmemek için

Seni Düsünüyorum
Penceremin kenarindayi mevsim sonbahar
Tane,tane yagan yagmurlari seyrediyorum
Bir bilsen nasilda kötü esiyor rüzgar
Savrulan yapraklarin sesini dinliyorum...
Gürlüyor sema yildirimlar düsüyor topraga
Biri geciyor sokaktan üsümüs,endiseyle
Sönmüs tüm isiklar sehir esrarli bir uykuda
Ben seni düsünüyorum saygiyla ve sessizce...

Es Ve Ha
Seni türküler gibi sevdim
Es ve ha
Öyle ince öyle kırık
Dağ suları gibi serin
Kitaplar gibi aydınlık
Seni
Yüreğim gibi sevdim
Es ve ha

Seni
Yeni yaprağa duran
Bir goncagül sevinciyle sevdim.
Sesindeki karanfil fısıltısı
Gizemli bir masalın tılsımıyla.

Seni
Şiirler gibi derin
Şarkılar gibi içli
Seni
Unutmamak üzre sevdim
Es ve ha
Salkım-saçak türküler gibi

Gül kokulumsun benim
Usul boylum
Güzel huylumsun


Yağmuruyla ıslandığım
Güneşiyle ısındığım
Düştükçe yaslandığım
Tutkum, sevincim
Sevda yüklü bulutumsun
Özlemlere uçan güvercinim
Yaşamama sebep umudumsun

…..
Bir gün gitmek olmasa diyorum
Solmasa çiçekler
Yüreğimde kuşlar uçmasa
Silinmese gölgeleri sevincin
Hasretin ince yollarına
İnmese gözlerimde sular
Sevdasına şiir yüklediğim rüzgar dinmese
Bitmese dudaklarına yakıştırdığım gülümseme

Ayrılık olmasa es ve ha
Ölüm olmasa
Mutluluklara yazılsa adresimiz
Her üşüdüğümde bakışına sarılsam
Güvercinler havalansa üzerimizden

Ömrümüz
Dört mevsim bahar olsa
Gönlümüz arı aşkımız bal olsa
Aksa damla damla hayatımıza dolsa

Ey kır lalem, düğün çiçeğim
Çayır güzelim, gelinciğim
Süsenim, sümbülüm, caneriğim
Uzansam dokunabilir miyim yüreğine
Öpebilir miyim gözlerinin içini
...../
Susma es ve ha, kapama gözlerini üşürüm
Bırakma ellerimi es ve ha bırakma düşerim

Hangi Günün Yüzyili
Sancisini yasiyorsun kaç zamandir
Yeni bir güne sevinçle baslamanin
Yoluna isik tutan sözcükler
Var mi o günün isiltili kanatlarinda
Rüzgara dost olan soluklar var mi
Altini çize çize soruyorsun nedense
Ki hep aldatilmis oldugun kendine

Adin çoktan çocuga çikmis oysa
Çoktan anlasilmaz olmussun
Su güzel ömrünün tam ortasinda
Kuslari sora sora düsen yapraklara
Ey çilgin
Kanadi kirik her kusa
Kanat olmaktan yorulmussun

Bulutlari çarpisa çarpisa yorgun
Bir gökyüzüdür artik gülüsün

Yaşam,
Yaşam,
Beyin ile yürek
Tanrı ile kul arasındaki
En büyük gel-gitini yaşarken;
Umut,
Ütopyalarda
Ütopyalar,
Zindanlarda tutuk kaldı.
Zindanlarsa,
Tarihe hep esir.

Effulia-ra

Sen
Güneşi mesken tutan deniz kızı
Benden öğrensin herkes varlığını
Benden bilsin en okyanus sevdayı

Sen effulia-ra
Güneşin doğduğu yerde
Tanrıyı arayıp
Battığı yerde
Tanrıyı bulanların ırkındansın

Güneşin ilk ışınlarına
İlk defa yemin ettim
Ateş közlerinde kaldı yüreğim
Ve sen
İlk kıvılcımıydın destan gülümsemelerin
Rüzgarın ateşi öptüğü yere
İsmini verdiler
Ve ben
Güneşin ilk ışınlarına
Seni sevdim dedim
Seni sevdiğime dair yemin ettim effulia-ra

Dicle’ye sevdalı ozanlar
Sürüldüler
Lanetlendiler topraklarından
Gül ve bülbül yuvası asma bahçelerinden
Sürgünlerde büyüdü ezgiler
Ve imgeler
Ve kelimeler
Yıllardır o lanetin altındaydım
Ah tamara dedim
Ah xêce dedim
Ah zin dedim
Şimdi lanet kalktı
Sürgünlerden döndüm
Kuşlar kadar özgür
Maviler kadar tutkunum sana effulia-ra

Yanılmazım bugün
Barışa ve aşka dair
Her sevişim bir öpücük kadar
Masum
Her aşkım
Dicle kadar asi ve akıcı
Bereketli ve umut dolu
Ve umudum sendin effulia-ra

Her esmerin ve beyazın
Gölgesi siyahtı
Ben gölgenden tanıdım seni effulia-ra
Dicle gölgesizdi biliyorum
Gölgesini surlar almıştı
Sen effulia-ra
Gölgesiydin diyarbekir’in
Sınırlara inat
Sınırsızlığa hasret

Güneş omuzlarından yükselir şafağa
Ve sen
Güneşten önce doğarsın umutlarıma
Gün boyu aydınlığına sığınırım
Kamaşmalarını severim gözlerimin
Aydınlığını severim effulia-ra
Sen aydınlığımsın effulia-ra

Aşksın
Sevdasın
Hayyam gözüyle vurgunduk şaraba
Ve cihana
Tanrının günah hilesine gelmeyeceğim
Daha çok koşacağım güneşe
Daha çok ve daha sıkı
Tutacağım senin elinden effulia-ra

Güneşe şarabı sunanlar
Kovuldular cennet bahçelerinden
Asaletlerini aldılar insanlıktan taraf
İşte
Asalet asilikten doğar o günden beri
Ve ben asi gözlerini sevdim effulia-ra
Asi gözlerinde şarabı sevdim effulia-ra
Birde neyi sevdim biliyor musun
Dudakların şarap ıslaklığındayken
Güneşe karşı öpmeyi sevdim

Ulaşmak için sana
Güneş sahillerinde yürüdüm
Ayaklarım şişinceye kadar
Çatlayıp kanayıncaya
Yaralar kabuk bağlayıncaya
Kabuklar atıncaya kadar yürüdüm
Yürüdüm yürüyünceye kadar
Yürüdüm sana varıncaya kadar effulia-ra
Sınırlara inat
Sınırsızlığa hasret

bir şeytandı ruhun
arkamdan fütursuzca gülüyordun,
üzüldüğüm bir çok anım vardı
ve ben şeytan ruhunu bilmeden,
yenilerini kattım listeme...
mutlu ol deme!

Otuzbes Yas Siiri
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?
Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.