Sait Acıkgoz Antoloji.com

Bir şiir güzelse önce güzel bir şiir olduğunu söyleyerek başlamalı elştiri.Bir eleştirimin üslubunu örneklemek istiyorum.'Şiiriniz güzel mi güzel,ama her güzelin bir kusuru olurmuş ya elbet bu güzel şiirin de kusur demeyim ama bir eksiği var gibi. Şimdi bu şiire eleştiri yapacağım. Fakat bazıları onlara yardımcı olmayı düşündüğüm halde bana kızarak eleştirimi siliyorlar. Ve 'Ne Şam'ın şekeri,ne Arab'ın yüzü.'deyip benimle selamı sabahı kesiyor. Kimi de olgunluk gösterip eleştirime teşekkür ederek benimle daha çok iletişim kuruyor. Unutmamalı ki dost her zaman doğruyu söyleyerek dostunudaha iyi konuma getirmeye çelışır. Ben de bir şiir dostu olmak istedim. Eleştirime gelince 'Testereyi kavramadığı sürece kişinin eli
Yaşam kırıkları birikir ayak uçlarında kırık zamanlardan geriye'ilk dizede İtalyan sözünü desteklemiş ama bu dizede zamanın dışında kalmayı istemişsiniz. Dizeyi anlamlandırmak için devrik halden kurtardığımızda 'kişinin eli testereyi kavramadığı sürece ayak uçlarında kırık zamanlardan geriye yaşam kırıkları birikir 'biçimine dönüşür.Burada belirgin bir biçimde zamanın dışında kalmak düşüncesi ön planda tutulmuş. Zamanın dışında kalan kişi için ise zaman kırıkları da olmayacaktır.
Ayrıca eğer testereyi kişnin eli tutmamışsa zaman kırıntıları çalışmayan bir testereden nasıl dökülür? Şiiri bir de bu yönlerden değerlendirin. Harika şiirler yazabilecek güçte olduğunuz, hayal gücünüzün ve duygu ile imge zenginliğinizden anlaşılıyor. Umarım eleştirimi yapıcı bulur ve daha güzel şiirler yazarken bazı önemli noktaları da değerlendirişinizde bunu da göz önünde bulundurursunuz. Daha nice güzel şiirler yazmanız dileğiyle. '

'Şair neye benzer? ' sorusu bizi bu kavramı anlamaya götürür belki. Şair su gibidir. İçinde bulunduğu kabın rengini ve biçimini alır. Bu yüzden şair (şuur sözcüğüyle ilgisini unutmadan) etkilendiği varlığa şuur ile girer ve onu duyar,yaşar. Eğer böyle düşünmeseydik şairin gelecekten söz etmesini nasıl açıklardık. Evet. Şair şuurla geleceğe ve geçmişe giden biridir. O yüzden sıradan biri değildir. Sıradan birinin bir çift güzel söz söylemesi de şairlik değildir.O sözcüklere kanat takıp onları tufandan çıkan şiir gemisinden uçuran sonra da getirdiklarini alıp şiirlere dize yapandır. Yaşayandır. Bilinmeyeni söylenmeyeni söyleyendir. Bu yüzden şair hep yaşadıklarını söyler. Bu da Edebiyat türleri içinde şiirin gerçek olan bir tür olmasına neden olur.