Eserduran Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkında ...

külümün icinde külün
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasiz bir torun
bizi ordan atana kadar....
Ama biz
o zamana kadar
karisacagiz
ki birbirimize,
atildigimiz cöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düsecek.
Topraga beraber dalacagiz.
Ve bir gün yabani bir cicek
bu toprak parcasindan nemlenip filizlenirse
sapinda muhakkak
iki cicek acacak:
biri sen biride ben.
Ben
daha ölümü düsünmüyorum.
Ben daha bir cocuk doguracagim
Hayat tasiyor icimden.
Kayniyor kanim.
Yasayacagim,ama,cok,pek cok,
ama sen de beraber.
Ama ölümde korkutmuyor beni.
Yalniz pek sevimsiz buluyorum
bizim cenaze seklini.
Ben ölünceye kadar da
Bu düzelir herhalde.
Hapisten cikma ihtimalin var mi bu günlerde?
Icimden bir sey:
belki diyor.

Bu da devami :))