“bir dost diyorum ellerim uzanıyor kaleme bir şiir doğuyor gecenin sessizliğinde”
gece hüzün sağarken yıldızlardan suskunluğa bürünüyor rüzgar beynimde kelimeler savaşıyor ve sancısı vuruyor yüreğime
ayaklarımın arasında sürünüyor bir gölge kara sürüyor hayallerime bir dokunuyorum bin ah işitiyorum anılardan tutuşuyor kanatları güvercinlerin yalnızlığa sığınıyorum
yaşam bir çizgiden ibaret (ölüm yaklaşmış bile) bir dost diyorum gecenin sessizliğinde yüreğimin fısıltılarını duyacak boşlukta salınırken dolunay uzanan elimi tutacak
kurşun kahpe/hançer küflü söz ağır/kalp sağır dost ihanete gebe “bir dost diyorum bir taş geliyor üstüme”
bir dost diyorum gözümden düşeni/ içimden geçeni bilecek ben olacak / bende kalacak (yalnızlığımı paylaşacak kadar)
bir dost diyorum önyargı denilen duvarı yıkacak
kimsesiz düşlerin içinde eşinirken bir dost diyorum bir şiir doğuyor imgeleri diziyor belleğime
Bir Dost Diyorum
“bir dost diyorum
ellerim uzanıyor kaleme
bir şiir doğuyor gecenin sessizliğinde”
gece hüzün sağarken yıldızlardan
suskunluğa bürünüyor rüzgar
beynimde kelimeler savaşıyor
ve sancısı vuruyor yüreğime
ayaklarımın arasında sürünüyor bir gölge
kara sürüyor hayallerime
bir dokunuyorum bin ah işitiyorum anılardan
tutuşuyor kanatları güvercinlerin
yalnızlığa sığınıyorum
yaşam bir çizgiden ibaret (ölüm yaklaşmış bile)
bir dost diyorum
gecenin sessizliğinde
yüreğimin fısıltılarını duyacak
boşlukta salınırken dolunay
uzanan elimi tutacak
kurşun kahpe/hançer küflü
söz ağır/kalp sağır
dost ihanete gebe
“bir dost diyorum
bir taş geliyor üstüme”
bir dost diyorum
gözümden düşeni/ içimden geçeni bilecek
ben olacak / bende kalacak
(yalnızlığımı paylaşacak kadar)
bir dost diyorum
önyargı denilen duvarı yıkacak
kimsesiz düşlerin içinde eşinirken
bir dost diyorum
bir şiir doğuyor
imgeleri diziyor belleğime
Sevil Nizamoğulları