Salihanur Bilge Antoloji.com

Elimde okumakta olduğum bir kitapta "Umut gayrete gülümser" diye bir cümle gördüm. Çok etkileyici geldi.
Bildiğim ve kendimce izlediğim yönteme de çok uygun geldi. Hadiseler karşısında her zaman aynı güçte olamayabiliyoruz. Modumuz düşüyor, umudumuzu kaybeder gibi oluyoruz. Böyle durumlarda alışkanlıklarımıza tutunmak ve kendimizi meşgul etmek iyi bir çözüm olabiliyor. Yani biz gayret ederek anda kaldıkça sorunlarımızı çözmek için ihtiyaç duyduğumuz ümidin ve metanetin içimizden yeşerdiğini göreceğiz.

Gidemeyince en azından ortamı güzelleştirmişsiniz. Ellerinize sağlık. Hele kendi yaptığınız ebru tablosuyla hayata gülümseyin.
Ancak ilk yorumum diğer başlıkta. İki başlığı tek başlıkta birleştirebilir miyiz acaba?

Hayatla barışık olmak yazıldığı gibi kolay okunan kolay yaşanan bir şey değil öncelikle. Geçen gece bir şiir beni başka şiirlere götürdü. Öyle acı vardı ki hayata pamuk ipliği ile tutunmuş gibilerdi ve sanki o pamuk ipliği de yetersiz kalmış, ayrılmış gibiydiler. Çok üzüldüm onlar için belki onlar gibi birileri okur diye yazmak istedim.Hayatınızda size göre gerekli şartlar varsa sevdiklerinizle beraberseniz şikayet edecek bir durum olmayabiliyor. Ama yaşarken her zaman düz bir yolda ilerlemiyor insan. .Ömür dediğimiz inişleri yokuşları, sevinçleri hüzünleri olan süreçlerden oluşuyor. Hayatın acıları ile karşılaştığımızda neler yapıyoruz? İşte tam da burada duruşumuz kendimizle çevreyle ilişkilerimiz yukarıdaki sorunun cevabına dönüşüyor. Herkesin kendince bir baş etme yöntemi var. Zorlandığımız hayat tecrübelerimiz çok yıkıcı ve acı olabiliyor.Tahammülü imkansız gibi şeyler.Anlayabiliyorum onları. Ama ne olur o anı o süreci mutlaklaştırmayın. Her şey gibi o süreç de geçecek çok zor ama geçecek.Onun yanındaki kolaylığı arayıp hayata tutunmayı deneyin.İlk adım bu. "Neden ben "demeyelim..
Biz ilk değiliz ve son da olmayacağız. İnsanlık ailesinden biri herhangi biriyiz...
sonra devam edelim