Şafak Yolcu Antoloji.com

Onu en iyi tanıyan kişinin ben olduğumu zannederdim. Bu inanış hayli uzun yıllar sürmüştü. Ta ki çocukluğuna ve genç kızlığına dair anılarını anlatmaya başlayıncaya dek. Önceleri kısa cümleler halinde oluyordu geçmişine ait anlatımları. Ben ise bu özet geçişlerin nedenini sorgulamayı henüz akıl edemiyordum. O yıllardaki tavrıma duyarsızlık denemezdi. Ben bu süreci duyumsama ve benimseme süreci olarak adlandırıyorum. Daha sonraları ki bu artık bir anne olduğum yıllara denk geliyordu, ancak o zaman bu anıları bir sıraya koymaya ve birbiriyle ilişkilendirmeye başladım.

Dinledikçe daha fazla merak eder ve eğer varsa atladığı detaylar hakkında soru sorar hale gelmiştim. Kimi zaman sorularım yanıtsız kalırken onun gözleri hasretle uzaklara dalıp gidiyordu. Zaman içerisinde dinlediklerimin ve onun yüzünde izlediklerimin hepsi beynimin içinde yaşanırcasına akmaya başlamıştı. Artık tüm roman kahramanlarını yakinen tanıyordum. Bazı geceler yatağıma girdiğimde anılardan birisini beni bekler buluyordum. Tüm gece yakamdan çekiştirircesine bana kendisini en ince detaylarına kadar anlatmaya, beni o yıllara, o mekânlara götürmeye çabalıyor, gözlerimi yummama mahal vermiyordu. Bazı sabahlarda ise uykusuz gözlerimle aynaya baktığımda diğer bir anı sızısını gizleyemediği gözleriyle hemen yanımda beliriveriyordu. O zaman fark ettim ki bana emanetti artık tüm iç çekişler.

..