Öyle bir aşk yaşadım ki cennetide gördüm cehennemi de. öyle bir aşk yaşadım ki tutkuyuda gördüm pes etmeyi de. Bazıları seyrederken hayatı en önden kendime bir sahne buldum, oynadım. öyle bir rol vermişler ki okudum okudum anlamadım. Kendi kendime konuştum bazen evimde. Hem kızdım hem güldüm halime. Sonra dedim ki söz ver kendine. Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin. Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin. Uçmayı seviyorsan düşmeyi de bileceksin. Korkarak yaşıyorsan yalnızca hayatı seyredersin. öyle bir hayat yaşadım ki, son yolculukları hep erken tanıdım. öyle çok değerliymiş ki zaman; hep acele etmem bu yüzdendi anladım... 'Kal' deseydin kalırdım... Hem de seve seve kalırdım. Martılarla kalırdım. Yakamozlarla kalırdım. Nasıl zor oldu ardıma bakmadan çekip gitmek... 'KAL' desen kalacaktım... DEMEDİN OYSA! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! VE BUNDAN SONRA SAKIN AMA SAKIN TEK KELİME KONUŞMA...ÇÜNKÜ SEN BU AŞKI HİÇ HAKETMEDİN...SOZSUZA DEK ELVEDA.. img alt='myspace layout' border='0' src='http://images.bigoo.ws/content/gif/flowers/flowers_86.gif'>
Sen, yalnızlığa inat bütün bir geceyi, sevgilinin düşüyle geçirebilir misin? Gelmeyeceğini bile bile, sanki her an kapıdan girecekmiş gibi gözünü kırpmadan sabaha kadar bekleyebilir misin? Bugüne kadar ne yaşadıysan yaşadın. Bunların hepsinden sıyrılıp, özünü asla yitirmeden yeni bir kimlikle başka dünyalar kurup yeni hayatını mutlu kılmak için uğraşabilir misin? Yağmurun altında aklında sevgilin, dudağında onu anlatan bir şarkıyla mırıldanarak saatlerce yürüyebilir misin? Oysa herkes kaçmaktadır yağmurdan. Seni ıslatanın aslında yağmur değil aşk olduğunu anlayabilir misin? Yüreğini cesurca açıp, bazen ağlamayı, bazen ümitsizce beklemeyi, bazen öfkelenmeyi ve herkesin huzurlu olarak nitelediği sakin, beklentisiz, sürprizlere kapalı hayatını terk etmeyi göze alabilir misin? Nefes almanı zorlaştıran, yüreğinin yerinden fırlayacak gibi çarpmasına neden olan, hoş ama zaman zaman da sıkıntı verici o heyecanı, saklamaya ya da azaltmaya çalışmadan her zaman taşıyabilir misin? Özlemin, küçücük bir kordan, kentleri yakacak kocaman bir yangına dönüşmesine izin verebilir misin? Elde ettiğin her şey senin olsun. Sen yarın için hayal kurabilir misin? Arzuladığın sevgiliye kavuşmanın hayalini kurmaya cesaret edebilir misin? Bunu yaparken bazılarının sana 'aptal' deme riskini göze alabilir misin? Hiçbir şey düşünmeden, sadece o anı yaşayıp yüreğini, beynini, bedenini coşkunun ve hazzın kucağına teslim edebilir misin? Nerede olduğunu, kim olduğunu, kimlerle olduğunu unutup, sıyrılıp kaygılardan dans edebilir misin saatlerce? Hem kendini hem sevgilini hatalarıyla, değiştirmeden kabul edebilir misin? Her güne yeni bir isim verip başka başka anlamlar katabilir misin? Hiç kimsenin görmediği güzellikleri fark edebilir misin? Ruhuna ihanet etmeden, sadece yüreğinin sesini dinleyerek ve yüreğin sana 'o' dedikçe onun izinden gidebilir misin?
Söyle, sen gerçekten bana aşık olabilir misin..?
SONSUZ BOŞLUK
Bugün yine yalnızdım
Sensiz,kimsesiz,
ıssız kişiliğimle
Elimde çayım oturuyordum balkonumda
Yine yalnızdım Belki de hep öyle kalacaktım...
Seni unutmak acı veriyor bana istemesem de
Düşünüyorum yalnızlığı
Bulamıyorum cevabını
Çünkü sen yoksun
Yine yalnızdım Belki de hep öyle kalacaktım...
Kitabım,çayım ve yalnız kendi kimliğimleydim o gece
Evet evet yalnız kendi kimliğim
Peki neden? Yine yalnızdım
Soruyorum doktoruma,deliriyorum hergün hergece...
Çünkü sen yoksun
Bir tek ben mi böyleyim acaba?
Neden bunu araştırmıyorum?
Neden sormuyorum insanları bir kenara çekip cevabını?
img alt='myspace layout' border='0' src='http://images.bigoo.ws/content/gif/flowers/flowers_86.gif'>
myspace layout
>
S. Valentine images
Sen, yalnızlığa inat bütün bir geceyi, sevgilinin düşüyle geçirebilir misin?
Gelmeyeceğini bile bile, sanki her an kapıdan girecekmiş gibi gözünü
kırpmadan sabaha kadar bekleyebilir misin? Bugüne kadar ne yaşadıysan
yaşadın. Bunların hepsinden sıyrılıp, özünü asla yitirmeden yeni bir
kimlikle başka dünyalar kurup yeni hayatını mutlu kılmak için uğraşabilir
misin? Yağmurun altında aklında sevgilin, dudağında onu anlatan bir şarkıyla
mırıldanarak saatlerce yürüyebilir misin? Oysa herkes kaçmaktadır yağmurdan.
Seni ıslatanın aslında yağmur değil aşk olduğunu anlayabilir misin? Yüreğini
cesurca açıp, bazen ağlamayı, bazen ümitsizce beklemeyi, bazen öfkelenmeyi ve herkesin huzurlu olarak nitelediği sakin, beklentisiz, sürprizlere kapalı hayatını terk etmeyi göze alabilir misin? Nefes almanı zorlaştıran,
yüreğinin yerinden fırlayacak gibi çarpmasına neden olan, hoş ama zaman
zaman da sıkıntı verici o heyecanı, saklamaya ya da azaltmaya çalışmadan her zaman taşıyabilir misin?
Özlemin, küçücük bir kordan, kentleri yakacak kocaman bir yangına dönüşmesine izin verebilir misin? Elde ettiğin her şey senin olsun. Sen yarın için hayal kurabilir misin? Arzuladığın sevgiliye kavuşmanın hayalini kurmaya cesaret edebilir misin? Bunu yaparken bazılarının sana 'aptal' deme riskini göze alabilir misin? Hiçbir şey düşünmeden, sadece o anı yaşayıp yüreğini, beynini, bedenini coşkunun ve hazzın kucağına teslim edebilir misin?
Nerede olduğunu, kim olduğunu, kimlerle olduğunu unutup, sıyrılıp kaygılardan dans edebilir misin saatlerce? Hem kendini hem sevgilini hatalarıyla, değiştirmeden kabul edebilir misin? Her güne yeni bir isim verip başka başka anlamlar katabilir misin? Hiç kimsenin görmediği güzellikleri fark edebilir misin? Ruhuna ihanet etmeden, sadece yüreğinin sesini dinleyerek ve yüreğin sana 'o' dedikçe onun izinden gidebilir misin?
Söyle, sen gerçekten bana aşık olabilir misin..?
SONSUZ BOŞLUK
Bugün yine yalnızdım
Sensiz,kimsesiz,
ıssız kişiliğimle
Elimde çayım oturuyordum balkonumda
Yine yalnızdım Belki de hep öyle kalacaktım...
Seni unutmak acı veriyor bana istemesem de
Düşünüyorum yalnızlığı
Bulamıyorum cevabını
Çünkü sen yoksun
Yine yalnızdım Belki de hep öyle kalacaktım...
Kitabım,çayım ve yalnız kendi kimliğimleydim o gece
Evet evet yalnız kendi kimliğim
Peki neden? Yine yalnızdım
Soruyorum doktoruma,deliriyorum hergün hergece...
Çünkü sen yoksun
Bir tek ben mi böyleyim acaba?
Neden bunu araştırmıyorum?
Neden sormuyorum insanları bir kenara çekip cevabını?
Yoksa istemiyor muyum?
Belki de korkuyorumdur
bir tek kendimin yalnız olmasından
Neden bu kadar çok korkuyorum ki yalnız olmaktan?
Beni bırakıp gittiği için mi?
Yine yalnızdım
Belki de hep öyle kalacaktım...