Şiir, nefes almanın diğer adıydı. Şiir, En derin okyanusların, en kuvvetli boranlarından sağ çıkabilme savaşıydı. Bir girdabın içinde derinlere çekilirken, en tepeye çıkmak için kulaç atmaktı.Bir vadide yankılanan sesimizin, kalbimizin ritmiyle buluşmasıydı. Şiir, suya yazılan hayalleri okumaya çalışmaktı. Biletsiz bir yolcu gibi yol ortasında durup saatlerce beklemekti. Kör kuyulara dilek için atılan paralar gibi senelerce bekleyip, yıllanmaktı. Zaman geçtikçe bir şarap gibi güzelleşip, değer kazanmaktı. Kelimeleri anka kuşunun kanadından yakalama telaşıydı. Hayaller ülkesinde düşleri kalem kâğıtla buluşturmaktı. Öyleyse şiir, bir sevda düşlemesinin başkahramanıydı. Bize düşense bu sevda düşlemesinin başkahramanı olan şiiri doyasıya yaşamaktı. Hamiyet Akan
..
