Esma Karakoç Antoloji.com

<FONT size=3><EM>Kırgınlık kimlik değiştirdi,ve vazgeciş oldu benim için...Unutmanın en ağırı unutmadan unutmaktır...Seni sonsuza kadar katbetmek,kimlik değiştirdi ve unutmamak oldu benim için...Seni unuttuğum yalanıyla hayatı kandırmaya çalışınca,hayat hiç acımasız tokatlar indirdi yüzüme...Sonrası dipsiz karanlık...Sonrası hatırlamaya bile dayanamadığm  düş yıkımları...Sonrası,kesif,karanlık ve rutübetli bir kuyu...Koskoca bir boşluk...Sonrası yanlızlık,kelimesine sığmayacak kadar derin bir YANLIZLIK.....</EM></FONT><FONT size=3><EM>Yaşamak ne ki, hem kendini,hem sevdiklerini durmaksızın kimsesiz bırakmak değilmi?..Yaşamak güçünü onca yemine rağmen ortada bırakmak değilmi?..Yaşamak her gittiğin yerde bıraktığın yüzlerini özlemek değilmi?...Yaşamak içinde o sonsuz  ve tesllisiz acının tesellisini aramak değilmi?...Bu hayatın ne yengisi,ne yenilgisi teselli etti beni...Ne zaman,kazandım,ne zaman kurtuldum ,desem,daha derin bir boşluk acıldı önüme... Bu hayatın kurallarıyla ne zaman çıksam yola,kazandıkça katbettim,yükseldikçe,alçaldım...Ne aklımdan kurtuldum,ne delirdim...İçimde ki erdem öylesine soluksuz kalmışki,ne zaman aşakın bir güzelik görsem ertelediğim,ertelenilen hayatım gelir aklıma.... cezmi ERSÖZ </EM></FONT><FONT size=3><EM>CANLAR   ADANIR  CANA   NEYLERSİN,ONDAN   MEDET    UMULUR,  HEP VERENSİNOYSA   GİDECEK   BİR   GÜN   DÜŞÜNMEZSİNSONUN   OLUR   O   SENİN   NEYLERSİN...........</EM></FONT> 
..