Ahmet Volkan Antoloji.com

Ben Ahmet Volkan, 1980 de dogdugum söylenir, Babam Berlin’e giden 2.kuşak Mercedes-Benz emekçilerindenmiş o zamanlar. Fakat Avrupa hayranı olmadığı için fazlaca kalmak istememiş oralarda. Bu yüzden hayatımın ilk 3 yılını Berlin’de geçirmişim. Sonra Anavatan’a kesin dönüş yapıp İzmit-Gölcük’e yerleşmişiz. İlk ve orta öğrenimimi liseye kadar Gölcük’te, daha sonrasını da İzmit’in Karamürsel ilçesinde Muhasebe bölümü okuyarak tamamladığımda artık uzak ufuklara açılmanın zamanı geldi diye düşünmüştüm. Bu arada babam da Berlin’deki rahat yaşamından ve Gölcük’teki şirketten sonra artık Avusturya’ya yerleşmişti. Üniversite için Isparta’ya S.D.Üniversite’sine Bilg.Muh. ve Vergi Uygulama bölümüne kayıt yaptırdıktan 1 sene sonra, malum deprem sonrası kalan o küçücük yaşam çırpınışlarımı Avusturya’da 9 ay yoğurmuş ve ülkeme geri döndükten sonra hiçbirşeyin eskisi gibi olmadığını görmüştüm. Diploma almayı bile bir kenara bırakarak Türkiye turları başlattım ve tek müşterisi bendim seyahat büromun. İl il geziyor ve topladığım materyallerle şiirler yazıyordum.. Ki o unutmadığım insanları hep hatırlamaktı mevzuu bahis; ve birazda hep „o“ vardı bakışlarımda... Ömür boyu yaptığım envanterleri bir yana bırakıp kendi hesap planımı kağıda dökmeye basladığım zamanlarda buldum gerçeğimi. Belki ekmeğin ve suyun ikamesi bulunurdu ama şiirin asla... Bana kendini ne zaman sevdirdi bilmiyorum ama önce okuyarak başlayan arkadaşlığımız sonraları yazarak dostluğa dönüştü. Belki hayatın o serkeş dehlizlerinde benim baktığım pencereden bakan başka birileri varsa ve bizler baktığımızda aynı şeyleri görebiliyorsak şiir çerçevesi içine çizmiş olduğum tablolar anlaşılır diye düşünüyorum... Sonra tekrar Avrupa macerası.. Aslında macera gibi başlayıp zindan gibi devam eden bu hır-gür-şamata hayatın, ciddi prensiplerini madalyonunu zorla çevirttikten sonra gösterdiği mekan. Evet „Gri Kent Viyana“.. Bir yandan Webdesigner ve Administratörlük yaparak bir yandan da ..(bu bölüm şair tarafından güncelliği yitirildiği gerekçesiyle kaldırılmıştır.) olarak çalısıyor, malum üniversite harcımı karşılamaya ve insanları okumaya çalışıyorum. Şu an Viyana Üniversitesi Alman Filolojisi bölümünde tek Türk ögrenci olarak okumanın tatlı ve şevkatsiz şamarını yemekle meşgul bir insana göre oldukça fazla anım var. Konuşabildiğim yabancı diller orta seviyede ingilizce ve iyi derecede almanca. Bunların yanısıra Japonca ve Arapça’ya da ilgi duymaktayım. Bu arada bölümüm dolayısıyla Latince’ye de başladım. Hobby lerim arasında dillerin yapısı ve kelimelerin nasıl türemiş olduğunu araştırmak ayrı bir yer tutar. Çok iyi derece de satranç oynarım, internetsiz 2 günden fazla yaşayamam ve özgürlüğümü kimsenin kısıtlamasına izin vermem... Herşeyi kısaca özetlemek gerekirse; 80 de başlayan hayat yolculuğumda, duygularımın tercümesini daha ilkokulda yapmaya başlamışken, öğrenci panolarındaki yerimi doldurmaya başladığımda keşfettim kendimi. Hiçbir zaman açılmak istemeyen bir çocuğun denizdeki çırpınmaları gibi, sürekli maddeden uzak yollara yazdım umutlarımı. Ve şimdi burdayım, büyümek ve ölmek üzere...
..