O bir daha kalbini aşka ve sevgiye açmamak üzere yemin edercesine kapatmıştır. Yalnızlığını kimseyle paylaşmayan bu adam bir gün ona çok uzaklardan haber getiren birinin sesine kulak verir. Kapıyı çalan kişiyi görmek için kapıya yönelir. Kapıyı açar ama kimseyi göremez. Peki kapıyı kim çalmıştı? . Açılan kapını ardından içeriye dolan rüzgar beraberinde getirdiği baharda çiçeklerden yayılan o muhteşem kokuyu tek dünyası olan evinin içine doldurur. Gülümseyerek kapıyı kapatır.
Fakat yıllardır kapısını çalan kimsenin olmadığını bildiği için kapıyı çalanın kim olduğu bilmeyi çok istemektedir.Merakını bir türlü gideremez ve düşünerek bu durumu anlamaya çalışır. Her geçen gün hakkında hiç bir şey bilmediği,göremediği ve dokunamadığı ' Nesnel Olmayan ' bir şeyin etkisinde daha da fazla kalmaktadır.' O ' olarak nitelendirdiği şeyi bazen rüyalarında görür fakat uyandığında ne gördüğünü asla hatırlamazdı. Onu çok geçmeden gerçekte varmış gibi kabul ederek yalnızlığını onunla paylaşmaya karar verir. Ona her şeyini anlatır. Bütün sırlarını! ! . Kendisini dinlediğini bilir, hatta kendisine bir gün cevap vereceğine bile inanmaktadır. Oldukça fazla korkmaktadır. Nedeni ise yalnızlığının kendisine bu oyunu oynamış olabileceği idi. Yine de bütün bunların bir sebebi olduğuna kendini inandırır. Sebebini ise şöyle açıklamıştır;
Ben asla yalnız değildim, bazen bunu herkes düşünür. Yalnız mıyım? hayır yalnız değilsiniz. Ben kendime bu soruyu sormaya başladığımda 'O' beni bulduysa herkesi bekleyen 'O' çok uzaklarda olsa bile, henüz sizi bulamamış olsa bile zamanı gelince sizi de bulacaktır. Ben buna 'KADER' diyorum ve beni sonunda buldu.
diyerek kendi yalnızlığını bu şekilde tanımlamıştır.
Peki ya siz, siz de yalnız olduğunuzu düşünüyor musunuz?
***** YALNIZ MIYIZ? *****
O bir daha kalbini aşka ve sevgiye açmamak üzere yemin edercesine kapatmıştır.
Yalnızlığını kimseyle paylaşmayan bu adam bir gün ona çok uzaklardan haber getiren birinin sesine kulak verir. Kapıyı çalan kişiyi görmek için kapıya yönelir. Kapıyı
açar ama kimseyi göremez. Peki kapıyı kim çalmıştı? . Açılan kapını ardından içeriye
dolan rüzgar beraberinde getirdiği baharda çiçeklerden yayılan o muhteşem kokuyu tek dünyası olan evinin içine doldurur. Gülümseyerek kapıyı kapatır.
Fakat yıllardır kapısını çalan kimsenin olmadığını bildiği için kapıyı çalanın
kim olduğu bilmeyi çok istemektedir.Merakını bir türlü gideremez ve düşünerek bu durumu anlamaya çalışır. Her geçen gün hakkında hiç bir şey bilmediği,göremediği ve dokunamadığı ' Nesnel Olmayan ' bir şeyin etkisinde daha da fazla kalmaktadır.' O ' olarak nitelendirdiği şeyi bazen rüyalarında görür fakat uyandığında ne gördüğünü asla hatırlamazdı. Onu çok geçmeden gerçekte varmış gibi kabul ederek yalnızlığını onunla paylaşmaya karar verir.
Ona her şeyini anlatır. Bütün sırlarını! ! . Kendisini dinlediğini bilir, hatta kendisine
bir gün cevap vereceğine bile inanmaktadır. Oldukça fazla korkmaktadır. Nedeni ise
yalnızlığının kendisine bu oyunu oynamış olabileceği idi. Yine de bütün bunların bir
sebebi olduğuna kendini inandırır. Sebebini ise şöyle açıklamıştır;
Ben asla yalnız değildim, bazen bunu herkes düşünür. Yalnız mıyım? hayır yalnız değilsiniz. Ben kendime bu soruyu sormaya başladığımda 'O' beni bulduysa herkesi bekleyen 'O' çok uzaklarda olsa bile, henüz sizi bulamamış olsa bile zamanı gelince sizi de bulacaktır.
Ben buna 'KADER' diyorum ve beni sonunda buldu.
diyerek kendi yalnızlığını bu şekilde tanımlamıştır.
Peki ya siz, siz de yalnız olduğunuzu düşünüyor musunuz?
Yazan: Zekeriya AYAN
Gülümseyin
Yalnız değilsiniz!