Münevver Sarikaya Antoloji.com

bir yazi...beni yorumsuz birakan..dilimi baglayan..bu gece ve her gece bana seni hatirlatan bir yazi...sevgili yazarin kendinden izin alamadan koydugum bu yaziyi sizlerle paylasmak istedim...

SEVGILI, KÜRTCE SEV BENI! ! ! !

Sevgili’ydi. Şimdi olmasa da, aniden gidecek gibiydi... Birazdan, sanki bütün söylediklerini geri isteyecekti benden... Bakışlarındaki Haliç’i, Balat’ı, iki göğsünün arasında kurduğum tanımsız yuvalığını alıp gidecekti. İçimde bir şirpençe büyüyecekti en alından. Sol yanım, artık “sızım” olacaktı... “Evim” dediği beni, bir başıma koyacaktı buralarda. Bindiğim, bütün salıncakların iplerine asacaklardı gülüşlerimi; atlar karıncalarına küsüp gideceklerdi; artık, atlıkarıncam olmayacaktı. Bir yol ayrımı, en iyi ihtimalle ikiye bölecekti bizi; oysa, ayrılsak da ikiden fazla edecektik. Kaç bin ettik ayrılıkta, sayamadım!
Uçağı, sözleşmiş bir monotonluğa kalkacaktı Atatürk Hava Limanı’ndan. Eflatun gölgesini kovalamak kalacaktı bana, İstanbul sokaklarında... En kısa mesafelerde, göç olacaktı tüm gün yaşadığım... Fonda bir yan flüt sesiyle içim hep acıyacaktı.
Nedendir bilmem, yolculuğuna başalamadan dedi ki: “ Çocukluğumun geçtiği yerlere gidek barabar, gitmeden ben! ”
..