En sevdiğim çiçekti papatya; Masumiyetim, doğallığım oldu hep.Alçak gönüllülüğümdü. ''Seviyor'', ''Sevmiyor''... Bunu bile papatyaya sordum hep... Hiçbir zaman orkideler güller istemedim.Pırlantalar altınlar istemedim.Ben hep doğallığı seçtim.İşte bu yüzden hep papatyaları sevdim...
Sevdiğim bana papatya toplasın gül yerine...Bana en değerli şeyleri vermesin.Benim hayatımın simgesi hep papatya oldu...Çünkü ben,küçük şeylerden mutlu oldum hep.Sadece sevgi dolu gözlerdi beni mutlu eden...Hep sevgi dolu bir hayat...Sevgiyle dokunulmak… PAPATYAN OLMAK...Papatya gibi her bahar...Çimenler arasından fışkırmak...Sevenlere simge olmak...
Bir papatyayla dertleştik geçen gün... papatyaya sordum; Seviyor mu diye anlattım seni ona...dinledi sabırla...söyle dedim papatya, ''SEVİYOR MU SEVMİYOR MU''? bütün yapraklarını döktü... taki son yaprağa kadar...bak dedi bu kopmuyo,güldü... gül oldu papatya son yaprakla... ''SEVİYOR'' dedi yalan nedir bilmez papatyalar......
HER GÜL, ''SEVİYOR'' ÇIKAN BİR PAPATYAYMIŞ MEĞER.....
..
Devamını Oku
