Özlem Deniz - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

Gamzeli Yalnızlık

Yarıladım uykumu, dinmedi gece
Sarılmadım sana
Nefesin azdı

Yarıladım belki ömrümü, büyüdüm
Doymadım sana...Ayrılık...
Adı; yazgı

Yarıladım geceleri
Kalemim yazdı yaz-madı, sözlerim don- du
İçim de çoktun sen, acım az mı?

Yarıladım anıları
Süslediğim bebek oyuncak değildi.
Kağıt bile perişan
Sana, kandı.

Yarıladım anlamayı
Bıraktım adını anmayı
Acım azdı!

Göçtüm...

Yaraladım gökyüzünü
Kalbim ağır kelebek
Gelecek kağıttan sevdam
Az kaldı!

Acıtır mektuplarda sayfalar,
Sarılmaz ağlatır
Şiirse kucaklar, gülümsetir belki
Basarım bağrıma sen diye
Gamzeli yalnızlığı
En iyi acı sahiplenir bizi
Biz de acıyı

Özlem Deniz
27
İSTANBUL



BEN BÖYLE AŞKI NEYLEYİM*

Korkmaksa eğer aşk dedikleri
Mutsuz olduğunda kaçmaksa
Beklemeyi becerememekse büyüklük
Ben böyle aşkı neyleyim

Parmaklarının arasındaysa sevdan
Ellerine dokunmadığımda düşüyorsa
Parçalanıyorsa bir adım uzağımda
Ben böyle aşkı neyleyim

Sadece soğuklardaysa yanma isteğin
Alışılmış sıcaklık yetmiyorsa sana
Serinlemekse eğer mutluluğun
Ben böyle aşkı neyleyim

Yoruldum deyip hep uyumaksa
Vazgeçmekse bütün zirvelerden
Hiç koşmamaksa eğer çabalamak
Ben böyle aşkı neyleyim

Sabretmek imkansız geliyorsa
Fedakarlık değilse gerçek aşk
Seni seviyorum dan ibaretse sadece
Ben böyle aşkı neyleyim

FAHRİ SAKARYA    1998




*GELDİM*

Uzaklarda arama sakın beni
Kalbinin tam orta yerinden geldim
İsmine aşk deyip geçmemeli
Aşk gibi neleri aştım da geldim

Yoruldun mu diye sorma bana
Arabayla değil koşarak geldim
Ağlamam hakaret değil sana
İçimi dağladım da kurutup geldim

Saflık bulamazsın inan, çamurdan aşkta
Çamuru altına sıvayıp geldim
Bakınca gözlerin kamaşır diye
Altını çamurla sıvayıp geldim

Aradığın sözleri hiç bilmiyorum
Ben sana en içten kendimle geldim
Yağmurlara uyup da ağlama sakın
Toprağa gidiyorum topraktan geldim

FAHRİ SAKARYA  1998

*EY GÜL*


 Aşkı sorarsan bilmez bu biçare gönül
Unuttum, der ama yetmez ki bir ömür
Kırılır kanatları uçamaz dertli bülbül
Acı verdi dikenin gittin ey gül!

Sana gelen yolların hepsi yıkıldı
Sonbaharı görmeden yapraklarım döküldü
Dağlar geçit vermedi, deli gönlüm yoruldu
Yaktı kül etti sözlerin bittim ey gül!

Göz yaşlarım kurudu, akmaz oldu

Şişeler bitti, kadehim hüzünle doldu
Söz dinlemez  yüreğim, hani bu sondu?
Yağmaz oldu yağmurum, soldum ey gül!

Ne hayallerim vardı, ne umutlar ektim

Hiçbiri olmadı, çok acılar çektim
Unutmadım yarınları, topraktan söktüm
Geri dönemem artık, öldüm ey gül!

FAHRİ SAKARYA  1998




































ÇUKURLU ŞİİR




O'nu görünce
İçimde çiçekler açıyor
Allısı morlusu yanyana
Fakat aynı anda
'Gizli bir yılan gibi yuvalanmış içimde keder”
Çıkarıp başını
Tepinip huzursuzlanıyor
O’nu görmek
Bana hiç iyi gelmiyor

O gülünce
İçimde bir yerler acıyor
Siyahı, beyazıyla
Gözlerim doluyor
Ruhum O’nu
Taa kalu-beladan beri
Öylesine eski
Öylesine derin bir bağla
Sevdiğini
Ve tanıdığını
Hatırlıyor
Ve usul usul
Keder çörekleniyor
Koskoca bir otağ kurarak
Gönlümün yamaçlarına
Öyle hemen gitmeyeceği besbelli
Kapkara bir keder
O’nu sevmek
Bana hiç iyi gelmiyor

O konuşunca
Nefesim daralıyor
Göğsüm sıkışıyor
Bir kalp çarpıntısı
Bir güvercin havalanışı
“Bir kadının suya değiyor ayakları”
Gözlerim açık
Bir ürperme, tatlı bir telaş
Kaplıyor içimi
Ki boydan boya

Ne zaman sevgiyle baksam yüzüne
Ağarmış saçlarına
Dalgın bakışlarına
Ne zaman dilimden güzel bir söz dökülse avuçlarına
Sabretmez
Bitirmemi beklemez
Çatar kaşlarını ağır bir çalımla
Der hemencecik, oracıkta
“Çocuk! Benim bir ayağım çukurda! ”

Düşünmez misin beni hiç
Ya be ne haldeyim?
İliklerime kadar bataklıkta
Aşkın cenderesine sıkışıyorken yüreğim
Gülmeyi unuttu gözlerim
Keder denizinin dalgaları arasında
Ne savaşan
Ne kaçan
Sanki bir deliyim

Seni her gördüğümde
O haydut keder
Beni hiç bırakmamacasına
Esir alıyorsa
Seni düşünerek uykuya dalıyorsam
Her uyanışımda sabaha
Aklımdaysan
Seni bir türlü unutmuyorsa şu körolası hafızam
Adını anmak ibadetim olmuşsa
Ve her şeye rağmen
“Sen imkansızsan
Sensizlik imkansızsa”
Ne olur artık sus
Konuşma!
Söyleme yeter bu kahreden cümleyi bana
“Çocuk! Benim bir ayağım çukurda! ”
Ne olmuş yani
Çukurdaysa çukurda
Hem sen şanslı sayılırsın
Bir baksan şu halime
Anlarsın
Şükretsene
Senin sadece bir ayağın çukurda
Ya bu sana aşık
Bu sana deli çocuk?
Onun hem yüreği
Hem bedeni
Silme toprak altında

10.03.2006
İstanbul
 




Hicran Deniz