Özkan Köse Antoloji.com

kendimi unuttuğum odayı kilitledin mi..

bir kendim kaldım kendimde.ve kendimi unuttum kendimin içinde.ki her yalnızlık tek başınalıktı herkes için.ben kendimle baş başa kaldım.bir pencereden sokaklarıma baktım.bir pencere kenarında yalnızlığımı vurdum.nedeni kimse sormadı.elimden silahımı kimse almadı.ve bir sabah cellatlarımla dost oldum.

gölgem bakışlarıma eğik.akan mı yoksa akan göz yaşlarım mı daha acı.zamansız bir saçmalığımdan geriye kalan bir perde yırtık.ve şu dökülen duvar taşları kadar soğuk bakışlarım.kendimden utandığım düşüncelerim uzak.ve her uzaklık biraz daha uzak.içimdeki kalabalıklarımı ezip geçmem gerekirdi.ayak bastığım her yerde bir iz daha kalmalıydı.ve aslında demir kelepçelerle bağlıydı ruhum , içimdeki katilime.

korkularım bir şeyler daha kattı ruhuma.ve bir sabah olduğunda , bir aynanın karşısında , kendimi gördüm yine alın yazımda.elimi attım kalbime.ve attığını anladım bütün sevdiklerini.
..