Özgür Tufan Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Haklı çıkaran bir paranoya, aslında ne çok şey kazandırıyor bizlere.
Ben müsadenizle sizdekine 'önsezi' diyeceğim.
İncitse de, inceltse de, çok az ruhta olan bu yetinin değerini bilin bence.
Var olun...

Oda dünyanın içinde, dünya odanın içinde..
Dünya boşluğun içinde, o da dünyanın içinde...

hayata hoşgeldiniz...

İç sesinizi duydum sanki...
Üstad 'yazmak'tan bahsetmiş, siz ise 'iyi yazmaktan'..
Bir daha baksanız diyorum hani pencerenizden Üstadım...

Ya düşerken açılır kanatlar ya da düştükten sonra...

Ve hiç bir uçurum çiçeği gökyüzüne böyle nefretsiz bakmaz...

Bir araç değil mi salıncak? Dilediğimiz kadar yükseğe çıkmak da elimizde, havadayken kendimizi yere bırakmak da...Yani, sürekliliği biz yaratmıyor muyuz aslında?

Bu arada, zaten düşmekten korkan da binmesin salıncağa...

Aşk hep var yani...

Öyleyse gerisini boşver...

Geçtiğim yollarda iz bıraktığınızı görmek ve bunları güzel bir dille anlatmanız etkiledi beni...

Korkuların şerefine...

ne garip değil mi? her iki uykusuzluğa da sebep aynı renk...

aşk...
ayrılık...

Hepimiz aynı tümcenin içinde birbirimizin gizli özneleriyiz; yıkanlar ve yıkılanlar..

Ve kader; çok bilinmeyenli denklemi çözme yarışı değil mi zaten?

Doğru söze ne denir; kaşınıyoruz...

Acıyı yazmak çok yakışıyor size... Ve sarı da maviden çok büyütüyor bizleri...Güzel tespit...