Özgür Rodi Özatlan Adlı Antoloji.com Üyesinin ...

şimdi 120 ler milyon dolarla...
sana vatan haini diyen bu insanlara böylesi reva...

burda vefa yok kuşlar...uçun...(arif sağ'ın bir konser organizasyonunda,antalya'da yaşlı bir amca sahneye fırlamıştı bu şiiri okuyacağım diyerek...okutmamıştı vefasızlar...uçun kuşlar...!!)

bir çocuğun yanaklarından akmış gibi kelimeler gözyaşına karışıp...tebrikler...

iyi ki delisin...kendini akıllı sanan bu işkencecilerin dünyasında...kalemini bırakma...

tebrikler...güzel işlemişsiniz...

ben odamın bir duvarını bu şiire verdim,sen tüm ruhunu şiirlerine...ben tam yazmaya başladım ki......sen bırakıp gittin başka bir yere...

ve halk tamir etmeyi öğrenecektir yaralarını,etkisiz hale getirebilecektir bombaları...senin gibi şairler oldukça...

evet farkedilmedi göçen hiçbir şey bu coğrafyada...farketmek için sevmek gerekiyordu oysa...bu yoldan ayrılma genç usta...

tükenir dediler benzetmelerden yola çıkan şairler...cemal süreyya nın dediği oldu işte,tükenmiyor,büyüyor bu şair...

'hayal gücü' ile 'zeka'larını hiç durmadan savaştıranların dünyasında nasıl da ikisini birden bir arada büyüttün sen usta..?cesur dilin orda da iş açıyorsa başına hiç durma haber eyle durmaz koşarız yanına..?

ne hissettiğimi ifade edemeyeceğim tek an...bu şiiri okuduğum an...heyecandan...hazdan...
(doğrulup cevap ver attila abi...edebiyatı yine de severmiydim,şair bir babanın oğlu olmasam...?yalnızca bu şiiri okusam...?)

neden itiraf edemedik kadınlarımıza biz...güldüklerinde içimizdeki sehpaları devirdiklerini...isteseler yanardağ olabileceklerini...

övgünle küçümsemen nasıl da aynı ve eşit...
nasıl bir cesaret,hem tutuklu hem hakim olabilmek bir kadına...
ve neden sormadılar bize bu güne dek okullarımızda..'gözlerin kaç gece eder,dudakların kaç karanfil...?'

kimisi ilanı aşk arifesinde ezber etmek için okudu, kimisi şiir rengini görmek için açtı bu şiire gözlerini....ama bilmem,öldüğün gün bayrakları yarıya indirmeyenleri tanrı kör eder mi?
şiirlerinde keşfe çıkmak her zaman harika,attila abi...

ve herşey çocuktu...şiirlerinle tanışıncaya dek...

bir çiçeğe tutunmuştun düşerken...daha nice çiçekler vereceğiz sana bilsen...

avcılar düşsün peşimize....şiir saçan mermiler atalım birbirimize,kullanmayı öğrettiğin kalemlerimizle...

kalbimiz senin kalbinle çarpıyor,senin kalbinse şiirlerden akıyor bize..ama bu şiiri unutmayı bizim kalbimizden de isteme...

hiç bir avluya sığmaz şiirlerin...ama biz şairlere unutturdu gerçek adlarını çiçeklerin,verdiğimiz sevgili isimleri...ve her şiirinin hatırlatması birşeyleri..

ustandan payını alabilirsen baldırandan,hiç kuşkum yok şiir severlerle paylaşacağından..geliriz seninle,şiirlerden örülmüş bir dünya geçiyorsa ütopyandan..

sülfürü incelen aynanın yorgunluğuna benzeyen yorgunluklarımızı nasılda silkeliyor yakamızdan şiirlerin..imgelerin...ve nicesini yazmasını umuyorum,öpülesi ellerinin..

çocuktuk gelenler yıktı köylerimizi..büyüdük,gidenler kuşatıyor belleğimizi..sahi ahmet ağabey,senin ütopyan nasıl da serinletiyor kitaplıklardan eserek yüreklerimizi..

ezberlenecek hiç bir şey yok bu dünyada..şiirden gayrı...şiirlerinden gayrı..

sevgili mehmet ali abi,sevgili sevgi dolu şair,bakışların,insana yaklaşımın,insanı kendi pencerenden algılayışın...bunlar ne kadar güzel şeylerdir bilsen...şiirlerin gibi...