Cengiz Öyke Antoloji.com

Şiiri, ulaşılması zor yüksek bir dağın tepesine kurulmuş, yüksek burçları neredeyse ayyuka değen, korunaklı ve yüce bir kaleye benzetiyorum. Değişen ve dönüşen yeni dünya düzeni, bir bir yok ederken bütün değer yargılarımızı, Nuh’un Gemisinde kurtulan medeniyet gibi değerlerimizi korumak ve kurtarmak adına sığındığım bir kale oluyor şiir.
                Kalpler kurak ve suya hasret bir çöl gibi günümüzde. Ben de o çölde gezen Mecnun misali “Bir damla hayat bu çorak ruhuma…”  diyor ve Leyla’mı arıyorum. Şiir pınarı çıkıyor karşıma ve kana kana içiyorum. Mısralarım ışık tutuyor karanlık gecelerime, yolumu yönümü buluyorum.  Velhasıl ben şiir  falan  yazmıyorum, bizzat şiiri yaşıyorum ve hayatımdakileri de şiirde yaşatıyorum. Şiir bazen anneme duyduğum hasret oluyor, babamın verdiği güveni buluyorum mısralarda. Saçlarını deli gönlüme bağlayıp çözemediğim sevgili oluyor bazen beyitler, evlat kokuyor kıtalar,  kardeşlerime kavuşturuyor beni kafiyeli mısralar;  hayatın ta kendisi oluyor şiir...
Şiirlerimin ortaya çıkmasında ilham kaynağı olan mutlu anlarımı, sevinçlerimi ve acılı zamanlarımı benimle paylaşan başta aileme ve bütün dostlarıma saygı, sevgi ve şükranlarımı sunuyor,  bu kitabı noktasına virgülüne kadar, benimle bu hayatı paylaşanlara ithaf ediyorum.


..