Zulüm Dolanır
Bundan gayrı yazmam diyorum ya Leyla’ya.. Yazıyorum yine yazdırıyor bu parça… Aaah dedirtiyor hani bir sigara olsa elimde sonuna kadar içime çekesim geliyor… Geçmiş diyorum artık geçmiş… Bitivermiş herşey ben çıkmak istemesem de o yollarına yollar dolanırdı ya sana bitmiş işte o yollar sonundaymışım meğer… Aaah bu dilim ah! Nede söyler ele aleme ama “seni gördüğüm anda dilim dolanır” dı… Geçmiş hepsi erimişim zaman gibi.. O servetin resmini bile görmek için harcanan çabalar yerini bambaşka duygulara bırakmış… Açmışım “Zulum Dolanır” ı dinliyorum… Eskiden olsa yanıma alırdım hayalimi öyle dinlerdim bu parçayı… Ama şimdi yalnız kalmakistiyor bu yürek… Tek başına gözleri kapalı kitapları ve kahvesi ile dinlemek istiyor bu parçayı…

Neden böyle… Nasıl böyle oldu… Hani olmazdı sensiz… Hani bütün şarkılar seni hatırlatmadığı sürece anlamsızdı? Neden yalnız dinlemek istedim bu parçayı…?

Kimbilir…
Belkide yakışmazsın diye düşündüm bu güzelliğe…

Halime bakıp da mücrimim sanma,
Karşında ayağım ,elim dolanır.
Ahraz da değilim,dilbazım amma,
Seni gördüğüm an dilim dolanır.

Biricik servetim resmin masamda,
Tek zevkim de sensin,tekmil tasam da,
Ben sana gelmeye uğraşmasam da,
Kördüğüm olası yolum dolaşır.

Hele bir derdim hepsinden yaman,
Aman sen işitme, sen duyma aman!
Kolunda birini gördüğüm zaman,
Kalbimde kan değil,zulüm dolanır.

Cem Safi