bilsen gece nasıl yalnızlıktır- üşür insan yokluğun pençesinde- oysa ikimizde muhtacız biliyorsun- dövüldük ağır ağır- zamanın örsesinde...
yıkıldı bir bir kumdan kaleleri barikatları tarumar gönlümün kalmadı gurur kırıldı kanatları anka kuşum yoksul güvercindir bir lahza bakışına muhtaç
sen yoksun akşam saatleri mahzun içimden geçen yük trenleri taşıyamaz hasretinin ağarlığını bilemezsin nasıl yaşanır sabahın umutsuzluğu arayınca bulamamak ama hissetmek varlığını
bilsen gece nasıl yalnızlıktır-
üşür insan yokluğun pençesinde-
oysa ikimizde muhtacız biliyorsun-
dövüldük ağır ağır-
zamanın örsesinde...
yıkıldı bir bir kumdan kaleleri
barikatları tarumar gönlümün
kalmadı gurur kırıldı kanatları
anka kuşum yoksul güvercindir
bir lahza bakışına muhtaç
sen yoksun
akşam saatleri mahzun
içimden geçen yük trenleri
taşıyamaz hasretinin ağarlığını
bilemezsin nasıl yaşanır
sabahın umutsuzluğu
arayınca bulamamak
ama hissetmek varlığını
Orhan Bektaş
(kaptan5461)