© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
22.05.2019 - 01:36
Bir gün, kalbinizi sevmekten patlatan o kadının sizi asla sevemeyeceğini fark ediyorsunuz. İşte o an, nefes almayı bırakıp ölmeyi diliyorsunuz.
Öyle çok yanıyor ki canınız, haykırmak istiyorsunuz onu tüm dünyaya.
Gözyaşlarınız durmuyor göz kapaklarınızda. Gözünüzden akan hiçbir yaşın onu geri getirmeyeceğini bilmenize rağmen, ezberliyorsunuz ağlamayı.
Göğsünüzde kocaman bir delik açılıyor, özlem deniyor ona.
Zaman, yaralarınızı iyileştirmek yerine, her geçen gün bir yenisini ekliyor diğerlerine. Hayal kırıklıkları boğazınıza diziliyor. Umutsuzluklar ceplerinizde birikiyor. Çekmecede kalan son umut kırıntılarıyla pencere önlerinde beklemeye başlıyorsunuz.
Giden hiçbir şeyin gelmediği gibi, her gün kalanlardan daha çok eksildiğini anlıyorsunuz.
Yanan canınızı ne başka bir ten geçiriyor, ne de geçen zaman.
Gidenle giden ruhunuz, bedeninizi bırakıyor sadece geride. Alıp götürüyor sizi.
Her şeye inancınızı kaybediyorsunuz. İnsanlardan kaçmaya başlıyorsunuz.
Yağmurlu günleri, sadece ağlamak için bekler oluyorsunuz. Kitaplara sığınıyorsunuz, en çok da yıldızlara.
Ona duyduğunuz sevgi asla eskimezken, zamanla bir burukluk kaplıyor içinizi.
Sevmenin, ağzınızda bıraktığı acı bir tat.
Hiç geçmiyor.
Toplam 1 mesaj bulundu