Omer Dalman Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Öncelikle tebrikler Mehmet Bey. Başım üstüne bütün yazdıklarınız. Ne güzel söyleştik bir kere daha doğa ana ile sayenizde. Çok hoştu.

Doğa Ana'ya büyük yüzdemiz bile olsa bir açsak ellerimizi aslında o, milyon tane sevgisiyle dolduracak ellerimizi, ama çok az insan inanıyor. Umarım Doğa Ana bizde ...

eh bu noktada dışarıdakilere susmak düşer Abi!..

Tebrikler isyan için.

Fişimizi doğru yere takmamız lazım tabii abi.
Tebrikler ve; Işıkla...

Abi bu ne güzel bir içiçeliktir! Ağzına sağlık. Hem 'makro'da hem 'mikro'da depreştim sayenizde. Tebrikler.

Vallahi ince bir durum... Dengeleri ustalıkla korumadıkça ortaya 'suçlu', 'haklı' gibi kavramlar çıkar. O zaman da bir sonuca gitme gereği olur. Hak ediyorsa kapatılmıştır defter diyorum ve desteğimi veriyorum.

Tebrikler.

Sanırım topluca 'son sadeleşme'den önceki çalkalanmanın kargaşası bu. Köprüden önce son çıkış...

panik olmamak için son anda, herkese, önceden kendine dönmeler nasip olsun diyorum.

Tebrik ederim. Çok güzel ritmle akıyor adeta şiir ve de bir o kadar da düşündürüyor.

Ne değerli bir gülmüş o!.. Aaah ah!..

Harika! Kesinlikle katılıyorum Ziya Bey! Ne kadar da net bir anlatım... Tebrikler.

Mehmet Abi, yine harika bir şiirle, harika bir duygu ile, hesaplaşma ile karşılaştım! Hep bir seven yüzünden, ona ölümüne perçinlenmek yüzünden, yanımıza yanaşanları geri itmez miyiz- sizin de dediğiniz gibi? Bence arada o yanaşanları da bir sözle, bir nefesle, bir gün'le mutlu etmek lazım desem ne ...

Tebrikler Dilek Hanım. Ne güzel bir sevgi noktası bu... Bence geniş çaplı bir sevebiliş'e doğru gidiyor. Tabii kendi fikrim... Ben de bunu yakalamaya çabalıyordum da bu yıl...

Sevgiler.

Eyvallah... Tebrikler. Ne mutlu sırlar'a...

Harika Mehmet Bey! İşte aşk bu sonsuz birlikteliğin sadece başlangıcı değil miydi zaten?! Birlitelik şekil değiştire değiştire, dallana dallana gitmez mi eğer 'gerçek'se?!.. İşte böyle!..

Bir de evlenip de, yıllar sonra arkadaşlarıyla içki masasına somurtarak oturup, 'eee? aşk dediğin nedir ki? B ...

Evet, tekrar okudum! İstanbul: Önünde eğilsek mi, ezilsek mi, dimdik karşında dikilsek mi? Bizi affeder misin patron? Yoksa bir dost gibi samimi misin? Bize izin verir misin yaşayalım ülkenin dört bir yanında İstanbul?

Alın benden de o kadar! Tebrikler.

Aysel Özdal da ne güzel demiş: 'Tebrik ederim susturmuşsunuz ilhamı,şiir konuşmuş..' diye... Hem onu hem sizi tebrik ederim.

Biliyor musunuz, en güzel ve radikal meditasyonlarımı işte bu bahsettiğiniz psikolojideyken yaparım hep.

Vallahi onun ilacı yok bence de. Ancak 'zaman'... Bir yenisi gelene ve eski anıların üzerine bir perde çekene kadar...

Naime Hanım, tarzınızla tanıştığıma çok sevindim. Çok feyz alacağımı umuyorum. Bir başka benliğin keşfine çıktım sanırım şiirlerinizle. Teşekkürler.

Oooof oooof derim Mehmet Bey! Bu şiirle, bu seslenişle karşılaşmak çok iyi oldu benim için. Tebrikler... Gerçi bunu demeye bile gerek yok. Siz olmanız gerekeni olmaktasınız ve vermeniz gerekeni vermektesiniz. Yani herşey 'ol'uyor.

Evet hayatta çekilen acılar sanki öyle bir noktaya varmış ki şairde; insanlığın kendisine sunduğu ölüm seremonisinin öğelerini bile istemez olmuş... Ama aslında bütün bu red edişlerin son noktasındaki o öze kaçış değil mi insanı kendi bilgeliğiyle buluşturup, barıştıran?

Şair, ona el uzatan başka bir şair karşısında veya herhangi duygu veren bir insan karşısında şair duruşunu asaletiyle korumaya devam ediyorsa ve o eli tutup, içine akacak sıcaklığın hazzına varmıyorsa o nasıl sanattır? O nasıl sıcaklıktır? O nasıl hayattır, heyecandır? Uzatılan eli görünce insan hey ...

Bu şiire yüzde yüz kendimi koyuyorum ve anlatımınızdan dolayı sizi kutluyorum.