Harflerin boynunu bükerek, trajedik hayatın içerisinden yazıyorum. Yazarken kanıyorum. Yazarken ''neden buradayım...'' diyorum. Sonrası zaten içimde sürüp giden bir savaş, kendimle ve yaşadığım hayatla. Soruyorum sorguluyorum, beni çağıran bir şeyler var. Bunca hazır edilmiş yaşamın ortasında tanımsız, belirsiz şeyler. Yakılıp yıkılası kaygılarımı atıp gelmeliyim. Hayır ! Koşmalıyım ardıma bakmadan apansızca. Gri kentleri aşmalıyım. Asfaltı olmayan topraklara bulanmalıyım. Sırt üstü yatmalıyım göğe bakarak. Sabahın dibimde zırıldayacak alarmlar yerine rüzgarı duymalıyım. Güneşten gözümü sakınmadığım güne uyanmalıyım. Yiyip içeceğimin belirsizliğini düşünmeliyim. Tuşlar,klasörler yerine kalemler tutmalıyım.Yazmalıyım bir insan varlığı gözetmeden, onu o harflere sığdırmadan. Mutluluğu bulmalıyım yazarken.Sonra paylaşmalıyım.Paylaşınca mutlu olacağımı anlamalıyım. Altına imza atmayacağım satırlarla dönmeliyim...Dönebilirsem !.
..
