Nurullah Karagöz Antoloji.com

Ben kimim? ilk bu soruyu sorduğumda edirnekapıdaki bir öğrenci evinde masa başında bir yanda mühendislik hesaplarıyla boğuşurken bir yandan da şiir yazıyordum. Even kimim ben. Bu kelimeler neden hücûm ediyor bana. Neler doğuyor ve batıyor içimde. Yüreklendiriveriyordum kendimi ama bir anda da kaybediveriyordum bütün heyecanlarımı. Zannediyorum ondan sonra başıma gelenlere hep bu soru ve sorular neden oldu. Şimdi yine aynı yere döndüm. Edirnekapıda vefa statyumunu gören aydınlık evimizdeyim. Öğrenci kalmadı artık hepimiz iş güç sahibiyiz. Tabi ben de olaylı bir şekilde ayrıldığım son işimden sonra yeni bir iş arayışındayım. Ama şiirler yine bırakmadı beni. Zannediyorum ben doğduğum günde bir şiir perisi gökyüzünden indirdi beni. Şiirleri yüreğime indiren de halen o olmalı. İlk şiirimi yazmayı denediğim zaman. eskişehirde bir caminin yanıbaşındaki parkın kıyısında bir söğüt ağacının altındaydım. Ne yazmıştım o an hatırlamıyorum Ama şurası muhakkak ben yazmaya mecburdum ve halen de bu mecburiyet benim peşimi bırakmıyor. Neler geçiyor değişiyor bu hayatta. bir anda savaşlar çıkıyor ve bir anda bombalar patlıyor silahlar konuşuyor. Ama bir yanda milyarlarca insan her gün kalkıp bir şeyleri değiştirmek için yarışıyor. Ya gerçekten bir şairin sorusu da budur bence ki ya gerçekten bir şeyleri değiştirmek zorunda değilsek. Yani sadece değişime teslim olsak ve onu izlesek ve değişmeyen gerçeklere doğru kanat çırpsak. O zaman sükûnete erer mi kalbimiz o zaman diner mi bu dünyanın çektiği sancılar. Bilemeyiz belki bir hayaldir bu. Ama şurası gerçektir ki bir şair kendisine hayallerinden kurduğu bir dünyaya göç etme arzusundan başka bir şeyle yetinmeyecektir. Bizi hayaller doğurduğu gibi yine hayallerimiz yaşatacak ve yine hayallerimizle öleceğiz. Belşki kimse bilmeden adımızı bir köşede yapayalnız kelimelerin ahenkli birleşimlerine bakarak o düşlediğimiz dünyayı çağıracağız canımız son hamlesini ve çırpınışını yaparken dudaklarımızda. Biz de yokolup giderken bu dünya masalında son bir heyecan ve aşkla. Hayat ve bizler.
Ne kadar da küçük dünyalarımıza dev gibi hayalleri sığdırdığımızı göreceğiz...
..