Artık hiçbir şehrin tavanını kutsallık sarmıyordu! Ve günden güne gazete manşetleri insanları ürküten haberler yazıyordu...Neydi aranan? Yada neydi eksik olan bilinmiyordu; kaygısız,umarsız gençler,özenti bir toplum,düşünmeyen beyinler,sevmeyi unutan ruhlar...Herşey renksizdi,giderek grileşiyor hayatlarımız diyenlere sorsaydık gri nedir diye,onu bile bilemeyebilirlerdi.
Bilen biliyordu aslında,bu kadar sıkılan canlar,düşünce içinde düşüncesizlikte boğulanlar; içlerine bakmayı unutmuşlardı.Geldiğimiz yollar topraklıydı,tahtadandı eskiden oyuncaklar,çamurdandı en sevdiğimiz tencereler...
Ve aşkı kutsal sayardı babalarımız...Kutsalllık içimize dönmeyi diliyor bugünlerde,derinleşmemizi,derin sularda boğulmayı göze almayı...
Sıyrılmak! Bir o kadar zor artık! Sıyrılabilmek egolarımızdan,kabuklarımızdan,sıyrılabilmek bize yapıştırılan duygulardan...Yüzümüzün Nur'u siyah olmadan...
..
iskelet anahtar
13.09.2005 - 14:33benim çocukken kullandığım anahtar geldi aklıma,sevimliydi kendisi.
çocukluğum
29.08.2005 - 13:48Çocukluğum asi tarihimdir benim; çocukluğuma gömülmeliyim bugün...
voltran (voltron)
29.08.2005 - 13:46Ne güzeldi o günler...
Toplam 24 mesaj bulundu