Nuray Açar Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair v ...

dili yaşatmak ve şiveyi biraz bize yakınlaştırmak
şiir bunu yapıyor ve bunu siz güzel dile getirdiniz
okuyanların içinde ne anılar depreşmiştir kim bilir...

sigara ve sen
eksilen yaşamdan
biri bitiyor başlangıcı bir küçük alev,
biri bitiyor ama ne zaman ve nerede bilinmiyor...

Uyku ölüm gibi herşey aynı çizgide
ne bir aşağı ne bir yukarı
uyku kaçış değil yaşam molaları...

Uyku ölüm gibi herşey aynı çizgide
ne bir aşağı ne bir yukarı
uyku kaçış değil yaşam molaları...

gitmeli insan yüreğinin sesini bastıramadığında
düşünceleri bir bir akıp gelince dudaklarına...

uzayın kara delikleri gibi bizi çeken
ürküten ama geri dönülmeyen....

duygulara gurbeti yaşattığında ve
hiç kavuşma ümidi aşılamadığında
kürek mahkumu parangalı bir can
ifadesi yayılır düşüncelere...

alışmak yaşamı ağırlaştıran kelime
ve içimizdeki insanı ürküten görüntü
alışmak işte hayatın isyansız ifadesi....

yılları ve yaşadıkları
sözcükleri ile dipnotlar haline dönüştürmek...
ve beden toprağın emanetine geçmeden...

şiir nehirleri farklı yürekleri taşır şiir okyanusuna ve bu bütün içindeki ahengi tanıştırmaya....

bir sen olur bir ben ve bize dönüşen
sonra sen ve ben kavga eder biz bozuşur ve akit son bulur
iki yarım kalmış ben ve sen.... dizeleri böyle yorumladım .. kaleminize sağlık diyorum..

sancı çekmedikçe oluşum olmaz
olduğunda da şükür bulunmaz
insanoğlu nefsi urba niyetine giymekten vaz geçtiğinde
işte erdemli olmanın ışığında güneşe yolculuk başlamıştır.

anlaşılabilirlik
yaşamı çözmemeizde yol gösteren kılavuz
ve bizi tüm sorunlarımızla göğüsleyebilen bir eş
bu dünyanın değil diğer alemde de yarenlik yapacak gönül dostumuza... evet bir insanın eşi için sözcükleri böyle güzel ifade etmesi ve günümüz manasız aşklarına bir çağrı niteliğinde bir baş ...

bilgiyi şiir ile dile getirmek
ve öğrenmenin ve öğretmenin keyfini yaşamak
şiirsellik ile akıp akıllara zihinlerde yer etmek..)

benim yüreğim ateş
benim yüreğim har
sen de ben gibi sevme
benim gibi yanma yâr…

damla damla birikmiş şimdilerde çağalayanlara sor....
sor ki derinden bir ah çesin...
yeraltı sularından ölüm sesi yükselsin...

serilmiş
her yer kan revan
etler
kemikler
yok bunlardan değil sergiler
rengaren kapitalist düşünceler
boyalı düşler
içinde insan faktörü unutulan
soğuk demir yaşamlar
sızıyor bir sessizlik
çığ vuruyor dağları
insanlar aç
insanlar aç
insanlar yoklar....
açlık var
açlık
insanlar ...

kuşlar özgürlüğümdür
özlemlerimdir görmediklerimin
yer gök ufuk çizgisinde
kuşlar kanat çırpar
içimde bir şeyler kopar
bir kedi çığlığı ile
parçalanınca
kuş kanatları kalır gövdeden geriye
ve taksam tutarmı
beni özgürlük düşlerime
uçuracak....

ölüler bekler diyor bir katap...
ve ölüler biz ölümlüleri onlara getirenlere endeksli
neşteri salatada doğradığı sebzedeki keyifle sallayan
nakşederken eti ete bir sırma örtü işlercesine
ve sinekler burun kıvırıp giderken o kan kokusunun sarhoşluğunda.....

keşkeyi duyurma yüreğini görmek istemeyene
keşke inmişse şehrine
vargit uzak ellere
aşkın oluk oluk aktığı damarlarda gezinen sevdalara...

aşkın gitti gider
ellerin elinde oyuncak olmuş
dedin de güler gider
seni ciddiye lamaz da
harab olunca
ağlar gider
ne yapsan
sen kadar da anlatsan
bu aşk gitti gider.....

doğanım anımsattığı ne idi
bu kadar aymazlık içindeki insanoğluna...

Sensiz gecelerin ayazında
Yıldızları yatırdım koynuma
Hangi haram bedende ellerin
Düşlerim gebeyken yokluğuna



sen olmazdı bir sen
ben değer verince bir sen oldu sen
ve ben seninle büyüdüm sevda kuyularında
kangrene dönüşen yokluğunda...

serilmişse anaların ayaklarına cennetin tüm güzellikleri
bizlerde üzmeyelim cennet elçisi anaları....

boş bir dünya diye avutuyorlar
pişmanlıklarımızı görmezden gelmeyi söylüyor da
biz yapamıyoruz
içimizde kanserleşmiş bunca kayıp varken...

dost hanemizden düşenlerin kayıplarındayız....