Nuray Açar Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair v ...

Burnuna sızısı düşünce hiç bir tat geçmezmiş, gözlerine vedası ilişince hiç bir şey göremezmişsin...

Ateş Böcekleri gecenin içinde fener alayı,
Ben o en geçirimsiz toprak killi gibi duran
Beni benim içime hapseden...

Mevsim değişiyorken biz mi değişmeyeceğiz
o yapraklarından arınırken
biz sevdiklerimizden...
o yeniden baharı karşılarken
biz gidenlerin hüznünde takılı kalmışken..
giden gitti bizden onca şeyi de beraberinde sürüklerken
bir gölge kaldı onu cama yansıtan
tozlu topraklı bir yolda...

yol gittiğin kadar senin,
yolculuk vardığın yere kadar gerçeğin
şiir tutkusunu sürekli körüklediğin kadar
okuyanların akıllarına çelme attığındır....şiir harikaydı ve her seferinde okudukça daha çok okuyasım gelecek biliyorum...

Yasak artık yasak değildi, hükmü yoktu öncesinin...

dokunduğun...dokunmadı ki hiç sana bu yüzden üşüdün buz kestin...duygudan yana...... dokunmak iki yönlü olur...dokunan dokunduğunu hissettiğinde anlam bulur....

Aşk eylemdir...harekete geçiş ve peşi sıra nefes nefese kalmak koşmaktır... sürüklene bildiğiniz ölçüde...

Hazır yaraların kabuğu kalkmış iken yeniden bunu sarıp sarmalamayın..şiir gibi aksın hicran olup içinize değil....rüzgar olup gökyüzüne..doğru.....

Uykuya koşarken beden değil ruh sürüklesin bizi düşlerin dünyasına...ve dünyaya ait ne varsa bizden çok uzaklara, Kaf dağının ardına.....

sevgisiz doğuşlar doğuş değil....merhametten yoksun dokunuşlar da.....

günlerden pazar, içimizdeki boşluğu dolduran taşıran gün..

kullanma kılavuzu yalnış ellerdeyken
şeytandan daha şeytan oluyor ayağı yere basanlar...

ve içindekiler ile kalakaldı topladığı yığınlar içinde.....

Gece perde perde indiğinde, gözkapaklarından öteye,
ışıksız koridorlar
sessiz ve soluksuz da yer verir
sözcüklerden ağıtlara....

Aynaya bakar gibi resmederiz sözcüklerde kendimizi ve yığınların içinde bir fidan yeşersin isteriz yaşama iz bırakır gibi...

Zaman hiç sektirmeden bitimine koşuyor , yaşam da yle yaşananlar da, şiir de yeni şiirlere koşuyor duygular aynı duygulandırdıkları farklı...

Keyifli bir şiirdi, kaleminiz daim olsun.

Görür körlerin ülkesinde hep yaşanan bir trajedidir insan olanı fark etmemek için direnmek.....

Kelebek kadar alımlı muhteşem bir duruşu var diye,
vefalı mı sandın aşk dediğin yürek yangısını,
gün gelir gün geçer bir o geçmez düşlerinden..

Eşşek .....eşşek olmuş genetiği bozulmuş düzen
elbette ki aşk da bundan nasibini almış,
kaleminize kuvvet....
daha listenizde kim bilir neler var:)

siktiret kuşatılsa da evren raksetsin o sinde yazgın
o'dur ki asıl tanrıdır bereketi kusan ağır ağır
......................
azrailindir adını anan ve seni bu dünyadan çekip alma lüksüne sahip olan..... siktiret bitmiştir artık senin için ölüm de yaşam da,
sonsuzluk ülkesindeki özgürlüğün........

ayrık otu bu, adından da bahsi geçtiği gibi... Cehennemin orta yerine kurulan düzenin bizleri iliştirdiği adres bu...

Düştün belki geceden güne sarkan,
sonra ayaklarıma dolanan ayakkabı bağcıklarımdın,
tökezlettin ama düşürmedin,
uykum ağırdı benim uyanıklığım da,
hissetmedim ruhumun terk edişini
bir sonbahar sabahının serinliğinde...

Her düşüş aslında yeniden varoluşun ilk hamleleridir....
Soy s u z lara bırakmak mı gerek şu acımasız zamanı
yok asla yok demek gerek hiçbir zaman yakanızdan düşmeyeceğim
tüm iyi ve doğru olan insanlık değerleri adına.... nidasıyla...