Nilgün Berbergil Antoloji.com

“Ne kadar nadide cevherlerle süslesen, ne kadar güzelce gizlensen de içine,/yalnızlık bir tabuttur unutma!/ Ne kadar sağlıklı görünsen de ölümdür o gizli küskünlük,gülümse!”(A.L .Nyb) diye yazarken bu tabuttakilerin yanında olmaya çabalayan bir insan,

“Arsız hırsızlar gibi,güya çalıp çıkardık evrenin sonsuz cüssesini baca deliklerinden, destanlar dizdik yaşamı tasvir uğruna gene yeterince beceremedik..Bildik aslında pek çok gerçeği bir çoğumuz ya,hiçbir zaman yeterince bildiremedik,bildiremedik..”(A.L.Nyb) ) diye yazıp sızlanacak kadar kendisini sonsuz derinliklerin cesur ve usta dalgıçlarından biri sanırken her nasılsa bir kaşık suda boğulmuş :) bir küskün,

'Gonca gül yaprağında,barut-ateş yanığı/Masum kursağında ağı,zehirdir hayat' (A.L.Nyb)) ..Ne kadar çok kahrolsak da ,durumu değiştirebilmeyi ne kadar çok istesek de,temelinden çarpık,acımasız ve zalim olan bu evrendeki yaşamı ne ölçüde değiştirebilme şansımız,gücümüz var ki bizlerin ? ..(A.L.Nyb)) diyerek yakınan bir umutsuz,

“Yaşandıkça kahreden o merhametsiz anların kurşunlarıyla vurulup yaralanmaktan değil,/”körelmişlik” ölümüyle “leş” olmaktan korkmalı insan”(A.L.Nyb)) diyerek avunan bir hassas,
..