Ahmet Uçar Antoloji.com

...14 Aralık 1952 Malatya Arapkir doğumluyum.
.
Ailemin İstanbul-Feriköy de ikamet ediyor olmasından dolayı bende dört yaşıma yani ayrılık öncesine kadar orada büyüdüm. Sebebini hala bilemediğim bir ayrılık sonrası Çaresiz kalan Babam beni Amcamla birlikte Malatya ya gönderdiğinde henüz beş yaşımda bile değildim. Hayatın acımasız labirentine düştüğümüzü Babamdan ayrılıp ikinci mevki bir Tren kompartımanın da Malatya ya doğru seyahat ederken anlamıştım Ayrılık sonrası Amcam beni Malatya ya götürdü Zaman içinde oradaki yaşantıma alışarak yaşamaya başladım. İlk ve ortaokul tahsilimi orada okudum ve yıllar sonra Babam Malatya ya gelerek işlerinin bozuk olduğunu İflas ettiğini öne sürerek Rahmetli Kardeşimi de bir süreliğine yanıma getirmişti. Bu beni çok etkiledi Okulu bırakarak İstanbul'a dönmeye karar verdim. Amcam da ısrarlarıma dayanamayarak Bizi Otobüse bindirerek İstanbul'a yolladı. Daha on üç yaşımda hayatla yüzleşerek çocukluğumu yaşamadan ev ekonomisine yardım etmeye başladım. Babam evlenmiş ama bana söylenenlere göre Annem de ölmüştü. Hayat zordu geleceğe dönük hiç bir plan yapmıyor günü yaşıyordum. Sevgi denilen olguyu bilmiyor tanımıyordum. Çıraklık da geçen yıllarım ve hayata tutunamadığım ıskalanmış zamanlar yaşıyordum Hiç oyuncağım olmamıştı mesela çocukluğum uçmuş gençliğim heba olmak üzereyken Askerliğim geldi çattı.

Daha önce yanında çalıştığım uzak bir akrabamızın veda etmek için gittiğimde.. Annemin ölmediğini hatta yıllardır beni aradığını öğrendim. Yeniden doğmak buydu benim için. Annemin akrabaları telefon aracılığı ile Anneme ulaşarak temas kurdular ve Kalabalık bir akraba topluluğu önünde dört yaşımda ayrıldığım Annemle yirmi yaşımda sarmaş dolaş buluşarak Asker oldum. Annemi bulmak yeniden yaşamaya başlamak gibi bir şeydi Hayata daha bir başka gözle bakıyor geleceğe dair umutlar besliyordum İşte o dönemlerde içimdeki ilham beni kâğıda ve kaleme yöneltti 1972 yılının Aralık ayın da ilk şiirimi yazdım arkadaşlarım çok beğendi. Bu bende yazma isteğini kamçıladı adeta. Pek çok şiirimi kaybetmeme rağmen elim el verdiğince, dilim döndüğünce yazmaya çalıştım. Askerlik dönüşün de Annemin yaşadığı muhite yerleşerek İstanbul Tuzla da yaşantımı sürdürdüm. Her zaman olduğu gibi hayata karşı direnerek kimselere minnet etmeden yaşadım.

Sıcak bir yuva özlemiyle Çocuklarımın Annesi eşim Nevin hanımla evlendim Asuman ismin de bir Kızım ve Ozan isminde bir Oğlum var.
..