Necmiye Çakıcı Sarpkaya Çobanyıldızı Antoloji ...

Gönüller Sultanı Hz. Mevlana

Gönül dünyasının dili gönül deryasının kahramanı, hoşgörü
Diyalog insanı. O Hz. Mevlana kur’an ve sünnetten biran
ayrılmayan gerek kal gerek hal diliyle yaşayan büyük düşünürdür.

Nice sultanlar nice vezirler nice paşalar nice liderler devirlerinin
Kahramanları unutulup gitmesine rağmen, onun eserleri; onun
Fikirleri onun sözleri yaşantısı örnek olmuş içimizi ısıtmış ter-ü taze
Hoş sedalar bırakmış, hoş çağrışımlar yapmış ve halende yapmaktadır..

Yedi yüzyıl öncesinden çıkıp gelmekte bizi bir halka etrafında toplamakta,
Yakmış olduğu meşale en parlak en keskin haliyle yanmakta dünya durdukça da
Yanmaya devam edecektir. Çağlar ötesinden sızan ilim ışıkları gönüllerde birer
Yıldız, birer güneş gibi parlamakta, ‘gel ne olursan ol yine gel' çağrıları insanları
cezbetmekte ve çağrıya uymaya zorlamaktadır.

İnsanlık onu anlamaya onu tanımaya çalışmaktadır. Onu anlayabilmek
Tanıyabilmek kolay değildir. Hayatını anlatmak yazmak zordur. Onun
Berrak bir su kadar temiz etrafına baktığımızda anne babasından ve
Feyz aldığı hocalarına kadar cevherlere rastlamak mümkündür.
O nurlu, elleri öpülesi annesi Mümine Sultan, etrafını yaydığı ışıkla
Nurla aydınlatan o mübarek Hatun iman ve nur kaynağıyla geleceğin
Tefekkür hoşgörü sabır, ilim irfan kaynağı olan büyük düşünürü
Beslemiş büyütmüştür. ‘’Kadın Hak nurudur, sevgili değil yaratıcıdır
Yaratılmış değil ‘’ diyerek nadide eser mesnevide annesi ve anneler
Hakkındaki düşüncelerini belirtmiştir.

Sultanu’l Ulema (Alimlerin Sultanı) babası Bahaeddin Veled’e
Üçyüz alimin rüyalarında Hz.Peygamberden almış oldukları emir
İle bu unvan verilmiştir. İlim,irfan Kur’ana adanan bir hayat geçirmiş
-Ey Rabbim! Bizi güzel huyla huylandır. Izdıraplara dayanıklı et ‘’
diye dua eder, gündüzleri mezarlıklarda gezerken geceleri ise yıldızları
seyreder, bunların yapılmasını tavsiye derdi. Mevlana’ nın ilk mürşidi
Babasıydı. Daha sonra dokuz yıl Seyyid Burhaneddin-i Tirmizi’ den
ders almış. İlim irfan merkezi Halep ile Şam da ders görürmüştür. Öyle
bir alim
Öyle bir zahit olur ki akıllara durgunluk verir Bilgide keramette, güzel huy
Güzel davranışta eşi benzeri bulunmaz. Hz. Mevlana’nın vatanı Konya olmuştur.
Mevlana ile Şems’i Tebriz’inin Konya da buluşup kavuştukları yere ’’İki denizin
Kavuştuğu ’’yer (Maracel Behreyn) denir. Şems Tebrizi Tebriz’de doğmuş olup,
adı Şemsettin Muhammed’ dir. Sırlı mucizevi inanılmaz olağanüstü bir insan olan
ve Hz. Mevlana’yı etkileyen Şems’ten bahsetmeden geçilmez. Onun makamı aşkı vecdi
hudutlarındaydı. Ondaki olağanüstü yetenekleri ve halleri Mevlana görüp temaşa etmişti.
Mümin müminin aynasıdır. Hadisi şerifine göre Hz. Şems’ te gördüğü kendi güzelliğine
Aşık olmuştu. Ondan feyiz almış birbirlerini ilim irfan hakikatler kur’an sünnet bilgilerinde
Tamamlamışlardı.

Hz. Mevlana Allahü Tela’nın yarattığı bütün mahlukata derin engin merhamet beslerdi.
'Bilgi sınırı olmayan bir denizdir. Bilgi dileyen ise denizlere dalan bir dalgıçtır'.
'Birisi güzel bir söz söylüyorsa bu, dinleyenin dinlemesinden anlamasından kaynaklanır'.
Onun güzelliklerini özelliklerini anlatmak için kitaplar yetmez, mürekkepler yetmez.

Eserlerine kısaca göz atarsak; İlahi aşk’ı gönül derdini Divan-ı Kebir’de anlatmış,
Mesnevi de ise bilgilendirici yaşadığı yılların sonucu anlayış ve tavırlarını anlatmıştır.

Mevlana gönle gönül zenginliğine önem vermiş, çözümlerin huzurun kaynağı olarak o
mübarek yapıyı görmüştür. Köşkler saraylar istemek ahmaklık gönüllere talip olmak ise
zenginliktir ' der. 'Edep iste edep her edepsize sabretmektir' der. İnsanlık tarihinin ender
şahsiyetlerinden birisi olan eşi benzeri olmayan, hem yaşarken hem ölümünden sonra
dünyada pek çok kişiyi etkilemiş büyülemiş, etkilemeye de devam etmektedir....................Büyük düşünür
Ve devamla, 'Kendi halinde kalırsan bir damlasın; ama bütüne katılırsan derya olursun.'
'Kalpten kalbe yol vardır. Kardeşlik de düşmanlık da bu gizli yoldan geçer'
'Izdıraplar insanı güzelleştiren, özelleştiren olgunlaştırandır' der.

Necmiye Sarpkaya

Filistinde Çocuk Doğmak/Çocuk Olmak

Üzüm moru gözlerle bakıyorum
Hor görmeyin şaşkınım
Gönül penceremin camından
Çoçukluğuma dönüyorum yeniden

Ben beşikte öğrendim siper almayı
Tam uzanarak bilmem yatağımda yatmayı
Biberon tutmadan taş tuttu ellerim
Bundandır nasırlı ve sert oluşu

Biraz palazlanınca sapan aldım
Tankları vurmaya
Sonra tüfek tuttum gücüm yettiğince
Bundandır omuz düşüklüğüm

Duvarlara uçaklara tanklara
mermilere bombalara
Sapan atmak aşırı güç değil mi
Söyleyin teröristlik değil mi

Ben bilmem ninniyi
Nazçiçeği olamadım
El bebek gül bebek de istemedim
Filistinde doğmayı da

Neden baba bana siyonizmi tam anlatmadın
Adaletin adaletsizlik
Merhametin merhametsizlik
Vahşetin daha da vahşet olduğunu
Sen söylemedin ben öğrendim

Bir soru daha baba
Hırıstıyanlar neden aşırı hırıstıyan değiller
Müslümanın aşırısı ne demek
Kurana sünnete tabiiyet mi

Biliyor musun baba
Ben hasretim Mesci Aksaya
Cuma namazlarında koyamadım alnımı secdeye
Günde Beş vakit Rahman’a varamadım yüz süremedim
Üçaylar Ramazan mübarek günleri de bilemedim
Anlıyor musun baba

Benimde sesimde çağlardı belki kuş sesleri
Benimde açardı nefesimde güller laleler
Belki uçurtmada uçururdum kimbilir
Baskısız işgalsiz zulümsüz adil bir dünyaya
Göz açaydım Filistin de çocuk olmayaydım

Billur pınarlardan kana kana sular içer
Oyun için kullanırdım sapanları
Sek sek oynuyordum mayınlar üstünde
Onu da çok gördüler
İsrail canavarı
Ve
Onun keskin dişleri Amerika

Bir yanım Şeriada yanıyor
Bir yanım Gazzede
Diğer yanım Lübnan da yanıyor
Oluk oluk akıyor kanlarımız
Bön bön bakıyor insanlarınız

Bütün çiçekleri vermek isterdim size
Ben bilmem çiçek kokmayı çiçek koklamayı
Kurşun kan barut etrafım
Ne yana dönsem kan kokar

Bize terorist diyorlarmış
Biz teror teroris değiliz inanmayın siz
İsteğimiz yaşamak sadece evlerimizde topraklarımızda
Sevdiklerimizle siz olsaydınız ne yapardınız

Ben renkleri de tanımam ayıplamayın
Sadece kankırmızısını iyi bilirim
Bazen de kankardeş oluruz
Akarken koldan bacaktan kanlarımız

Hüzünlerim dinmiyor
Tıpkı bomba yağmurları gibi
Yüzüm gülmüyor
Ağlayamıyorum da
Gözlerime almıştım annemi
Babamı kardeşimi
Akıp gitmesinler diye
Bakamıyorum aynalara
Silinmez kara alınyazılarımı
Görürüm diye
Bakamıyorum
Utanın
Utanınnnn

Necmiye Sarpkaya

Siyonizmi en iyi çoçuklar anlatır.

Üstat Herkesin İçinde Yaşar
Açlık çeken birisine yiyecek,
Susayana su verdiğinde,
Üşüyeni sarıp sarmaladığında,

Sevgini sunduğun üstattır.

Rahmet ve minnetle anıyoruz
Mekanı cennet bahçesi,
yeri cennet köşkü olsun