neyse ki okulda açacağım gözlerimi neyse ki bu sabah yolumu gözleyen üç akasya ve mavi bir uğultu saracak beni sıyrılacağım ne varsa dertten kederden gamdan yana. okulum bir şiiri yakalar gibi ucundan yığılıp kaldığım o hesapsız o eşsiz dünya
bir günaydın verip yüzlerce alacağım yine yine yüzeceğim serin sularında çepeçevre mavi patiskadan bir deniz olacak o mukaddes o kutlu bahçe.
kıyısında durup hep bir ağızdan haykıracağız “varlığımız Türk varlığına armağan” bu köy bu okul bu çocuklar kuru yavan,acı soğan varlığımız yoksulluğumuz bizim ruhumuzu kamçılayan.
neyse ki üstümüzde bu ay yıldız ve onu göğsümüze bir mızrak gibi çakan Ata’mızla dağları eritecek demiri yine su gibi akıtacağız biz.
bu asır bizim olmalı diyorum görebiliyorum öğretmenim bir başka doğuyor artık güneş dünyanın dönüşü suların akışı bir başka her Eylül bir başka çalıyor ziller mum gibi erimeyi beklerken habire çoğalıyorum okul okul habire dolanıyor belime altın bir kemer gibi nesiller.
bu asır bizim olmalı diyorum Türkiye’m dünya cenneti Türkçe’m dünya dili bu güzel ülkeye benzemeli kainat yaymalı yeryüzüne sevgiyi kardeşliği çocukları kapmalı silahların önünden artık doyunca yaşamak olmalı insanlığın tek derdi neyse ki neyse ki sen varsın öğretmenim neyse ki öpülesi nice eylüllerimiz var görüyorum görüyorum.
neyse ki okulda açacağım gözlerimi
neyse ki bu sabah
yolumu gözleyen üç akasya
ve mavi bir
uğultu saracak beni
sıyrılacağım ne varsa dertten kederden
gamdan yana.
okulum
bir şiiri yakalar gibi ucundan
yığılıp kaldığım
o hesapsız
o eşsiz dünya
bir günaydın verip
yüzlerce alacağım yine
yine yüzeceğim
serin sularında çepeçevre
mavi patiskadan
bir deniz olacak
o mukaddes
o kutlu bahçe.
kıyısında durup hep bir ağızdan
haykıracağız
“varlığımız Türk varlığına armağan”
bu köy
bu okul
bu çocuklar
kuru yavan,acı soğan
varlığımız
yoksulluğumuz bizim
ruhumuzu kamçılayan.
neyse ki üstümüzde bu ay yıldız
ve onu göğsümüze
bir mızrak gibi çakan Ata’mızla
dağları eritecek
demiri yine
su gibi akıtacağız biz.
bu asır bizim olmalı diyorum
görebiliyorum öğretmenim
bir başka doğuyor artık güneş
dünyanın dönüşü
suların akışı bir başka
her Eylül
bir başka çalıyor ziller
mum gibi erimeyi beklerken
habire çoğalıyorum okul okul
habire dolanıyor belime
altın bir kemer gibi nesiller.
bu asır bizim olmalı diyorum
Türkiye’m dünya cenneti
Türkçe’m dünya dili
bu güzel ülkeye benzemeli kainat
yaymalı yeryüzüne sevgiyi
kardeşliği
çocukları kapmalı silahların önünden
artık
doyunca yaşamak olmalı insanlığın tek derdi
neyse ki
neyse ki sen varsın öğretmenim
neyse ki öpülesi nice eylüllerimiz var
görüyorum
görüyorum.
Eylül 2007 uğur balcıoğlu
Uğur Balcıoğlu