Nazife İlgun Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkı ...

Sen Olmasaydın


Sen olmasaydın gece doğmazdı güne
Çember olur başımda sigaramın dumanı
Her nefes alışımda seni alırım seni
Yanan bir sevdadır dudaklarımda

Sen olmasaydın günle gelen fısıldayarak
Güneş kadar sıcak olmazdım günle
Kanım akıp gitmezdi ılık ılık damarlarımda
Bir sonbahar sabahında hafif esen rüzgarla

Sen olmasaydın adım atıp nefes alışlarımda
Bitermiydi onca yol zamanlara sığmayan
Gözlerimde uçuşan uğur böceğimdin ki
Benimle yürüyen gölgem değilde sendin

Tutarmıydı parmağım mavi yazan kalemi
Yürekten durmaz akar sevdadır dedikleri
Bir gün senle başladı senle biterde
Durmaz döner mutluluğun çemberi başımda
Sen olmasaydın.....


Cemal Karsavran

Son Yalnızlığımsın


Kâğıttan kayıklar yapıp saldım gönlünün enginine bu gece
Ve özlediğim yerlere ulaşamadan daha bir damlaya yenik düştü gemilerim
Kaç kırık dökük dönüşü bastı bağrına şu liman bilmezsin
Ve kaç yıkılışı taşıdı sahile koynunda bu zavallı dalgalar
Gelip vurdukça hırçın ve serin
Nasıl da için için gözlerimde kanadılar
Kaç yıldız şahitlik etti sensizliğime
Ve kaç gece ay şikayetlendi sessizliğimden
Kaç kum tanesi paylaştıkça eriyip yok oldu avuçlarımdan usulca
İnce
Derin
Ve istemeden belki de
Kaç isyan döküldü kendiliğinden şu dilimden
Biz istemesek de zaman öğretiyor her şeyi
Beklemeyi öğreniyorsun önce
Sonra ağlamaları katmayı hayata
Hesapsız sorgusuz sunulan bir ömrün içinde çırpınan sızıları
Her doğan gün geçmişe saklamayı da zamanla

İçime çöreklenen bu kor yangınlara inat
Gözyaşlarımı değdiriyorum şimdi yüreğine
Hissediyor musun?
Bir yandan şarkılar fısıldarken kulaklarına hayalden
Diğer yandan ellerim bilmediğim suretini çiziyor gökyüzüne
Görüyor musun?
Kıyamıyorum karanlıklarda kalmana
Geceden kalan son ışıltıları taşıyor gözlerim sana doludizgin
Ve ayaklarım hiç bitmeyen yolları arşınlıyor senin için
İçimde biriktirdiğim bunca bahar
Ve gecene kondurduğum tüm yıldızlar biliyorum ki senin için az
Sen olmadıkça bil ki
Ellerim asla ısınmaz

Rengini bilmediğim yalnızlıklar takılsa da saçlarıma
Gönlümün topraklarının ısınacağı cemreler yakındır bilirim
Çünkü Sen…
Kahkahalara küskün gamzelerimden
Yalanda olsa hayata ince bir gülüşsün
Ve sen
Kor kızılı şafaklarda yasaklarını bozup tüm sözcüklerin
Dudaklara rengârenk dökülüşsün
Zamansız atılsa da toprağa her tohum
Sevda denen bir meyvenin güneşe ilk duruşu
Sen toprağa baş kaldıran ilk adım,
İçimde hayata ilk yürüyüşsün

Sen sevdikçe
Daha çok sevmek için çabaladığım
O yumuk gözlerde özlenen bir düşsün
Bir ucunda sevda
Diğer ucunda hasret akan gözlerimden
Firari bir sevdanın yazılamamışlıkları gibi
Varınla
Yoğunla
Yani Her şeyinle
İçime bir süzülüşsün

Yüreğim seni aradıkça
Ve sen beni bekledikçe
O ince parmaklarıyla kader vuslatı çizmese de tam ortasına alnımızın

Adı konmuş tüm mevsimlerin kaybolan iklimlerinde
Ve akşamların erken indiği sokaklarda son kayboluşum
İçimdeki son yalnızlığımsın