ey aşk ben seni yurdumun toprak damlarında tahtadan kılıcımla kendimle savaşırken besteledim...
zorladım kendimi sınırlarda kaldı her sevgi, dikenli tellerde asılı kalmış elbisemin parçalarının ilmik ilmik işlenmiş her düğümünde bıraktım hatıralarımı....
ve çocuksu gülüşlerimi her düşüşümde kanayan dizlerimin sızısında, çatlamaya yüz tutmuş dudaklarımın artık bir daha konuşmamacasına suskunluğunda bıraktım...
ey aşk artık benim için yoksun....
..
