Nalan Arslan Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkı ...

Paranı ver,Gönlünü ver, Selam ver, Canını ver ama Sırrını verme!
Günlerini say, Servetini say, Büyüklerini say ama Yerinde Sayma!
Eşini Beğen,İşini Beğen,Aşını beğen ama Kendini Beğenme!
Emek ver, Kulak ver, Bilgi ver ama hiçbir zaman boş verme!
Fidan büyüt, Garip doyur,Çocuk besle ama Kin besleme!
Hedefe koş, Yardıma koş ama Ortak koşma
Satıcı ol,Alıcı ol, Kalıcı ol,Bulucu ol ama Bölücü olma!
Davet et, Hayrat et, Affet, Tövbe et, ama İhanet etme!
Elini aç,Gözünü aç, Kapını aç ama ağzını açma!
Okumaktan zarar gelmez oku ama Lanet okuma!
Rakibini geç,Sınıfını geç ama Gülüp Geçme!
Zulmü devir,Nefsi devir ama çam devirme!
Ev al, Araba al Akıl al ama Beddua alma!
Yaklaş,Konuş,Tanış ama uzaklaşma!
Seslen,Uslan ama yaslanma!
Doğrul,Devril ama eğilme!
İtil, Kakıl ama SATILMA!

Nalan Hanımı tanıyan herkesin İŞTE HANIMEFENDİLİĞİN ADRESİ dediğine gönülden inanıyorum...

kar yağar bu şehre hava ayaz sen yalnızlığının kucağına koş içimde ise ölen biri var ne hoş

Kalp Kavgası!

Laftan anlamayan şu gönlüm ve ben, dün gece uzun bir konuşma yaptık. Eskide yaşamaya devam etmenin bir faydası olmadığını, ne kadar üzülse de geri dönemeyeceğini anlattım. Dilerim anlamıştır!

Gözyaşı dökmenin, kedere boğulmanın bir faydası yok. İstediğin kadar ağla, ne olacak? Kendini hırpalamaktan başka işe yarayacak mı? Ayrılık acısının bile, bir sınırı olmalı!

Yeni yılın enerjisini kullanarak, taze başlangıçlar yapacağımı kalbime izah etmeye çalıştım. Onun da, aklımın aldığı bu kararlara saygı göstererek, uyum içinde davranmasını bekliyorum.

Dün gece yaptığım o nutuk benzeri monolog, sanırım işe yaradı. Sabah uyandım, baktım içimde asayiş berkemal!

Eskiye rağbet olsa, bitpazarına nur yağarmış. Bitmiş aşkın ardından bunca eziyet çekmenin de, hiç anlamı yok. Erdemli bir ayrılık acısı yaşadığımıza kalbimi ikna edip, bu duruşu devam ettirebilmek için, artık nefes almaya başlamak gerektiğini açıkladım.

İnsanın kendine söz geçirmesi, başkasına anlatmasından daha zor oluyor. Aklın oyunu, kalbin oyunu, ruhun oyunu derken, sürekli kendini kandırıp durabiliyorsun.

Ne kadar ağlasan, küfür etsen, bağırsan, hepsi boşa; ne giden dönüyor, ne acın diniyor. Giden dönse bile, hiçbir şey eskisi gibi olmuyor.

Bir kere parçalanmışsa ilişki, yeniden deneyelim dediğinde, içi biraz küf kokuyor. Akılda kalan anıları, yüreğinde açılmış yaraları silemedikçe, tarih sonunda gelip kendini tekrar ediyor.

Yeni başlangıçlar, eskiyle yapılmaz. Yapılırsa da, adı yeni olamaz. Bittiğini anlamak da bilgeliktir üstelik! Parçalanmış bir aşkı tekrar hayatına sokmak, kanserli bir organı bedenine bağlamaya benzer. Sonunda tüm bedenine yayılır, seni için için yer.

Dün gece yapılan bu uzun konuşmanın, yüreğimi ikna ettiğine inanarak, bu senenin ilk kararını uygulamaya başlıyorum. Zaten artık akıllandım, yapamayacağım onlarca karar almıyorum. O kadar güçlü bir iradem yok. Önce birini uygulayıp, o konuda başarı sağlamadan, başka bir karar vermemeyi öğrendim. Yoksa hepsinden sınıfta kalıp, boşuna kendimi üzüyorum.

Bu yılın en önemli sloganını buldum: Eski aşklar çöpe, yeni aşkı sabırla bekle! Birkaç gün içinde anlayacağım bakalım, kalbim de bu sloganın içeriğini algılayabilmiş mi? Yoksa, vay benim halime….

Her gidiş anlamlıdır elbet gidersin unutulmazsan anlamlıdır.. gidersin unutmazsan anlamlıdır... kısacası gidişler gidiştir terkediş değildir canımın içi

NALAN