Nadir Şener Hatunoğlu Antoloji.com

Özgeçmiş: Nadir Şener Hatunoğlu

1933 Tercan (Mamahatun) doğumluyum. Babam, adliye yazı işleri müdürü ve noter Zekeriya; annem de tarihi ( 1919 ) Erzurum İL kongresi üyesi, müstantik (sorgu yargıcı) Ahmet beyin kızı Memnune'dir.
İlkokulu Tercan'da okudum. İlçelerin çoğunda olduğu gibi, Tercan'da da orta okul yoktu. Tek kapı, köy enstitüsü idi. Tercan bölgesi, Sivas-Pamukpınar köy enstitüsüne bağlıydı; bu okula kaydım yapıldı. O günün koşullarına göre ulaşım, sadece trenle sağlanabiliyordu. O nedenle trenler pek sıkışık oluyordu. Trenin koridorunda bile, ayakta duracak boşluk bulunmuyordu. Ayrıca da tren azlığı nedeniyle, aktarmalar oluyordu. Bu yüzden Tercan-Sivas köy enstitüsü  yolculuğu, ancak otuz saatte tamamlanabiliyordu. Yolculuk sırasındaki konaklama yerleri; ' han ' dediğimiz, insanların hayvanlarıyla birlikte konakladıkları yerlerdi. On iki yaşındaki bir çocuğun, böylesine eziyetli, riskli yolculuğa katlanabilmesi zordu. O nedenle babam Milli Eğitim Bakanlığı'na başvurarak, önceki ilimiz olan Erzurum-Pulur Köy Enstitüsü'ne naklimi istedi. Burası Tercan'a, bin-in bir saatlik yol. Bakalık dikkate almış olacak ki babamın dilekçesinden sonra Tercanlı çocuklar, Erzurum'a  alınmaya başladı. Ben orta okul birici sınıfı Sivas'ta okuduktan sonra, 1947 ylında, orta okul ikinci sınıfa, Erzurum-Pulur Köy Enstitüsü'nde başladım. Mesleğimin ellinci yılında benim için yapılan tanıtma toplandısında ( 19 Aralık 2008 / Ankara Milli Kütüphane Salonu) belirtildiği üzere, Sivas'ta daha orta okul birinci sınıfında iken, özellile matematik ve fen derslerinde, Türkçe kompozisyonda, üstün başarı göstermiştim. Bu nedenle öğretmenlerim Hüseyin Başaran (matematik), Hakkı Arıkan (Tarih), Siyami Millik (kimya), ve ingilizce öğretmeni, Erzurum -Pulur Köy Enstitüsü'ndeki öğretmen arkadaşlarına mektup yazarak, bana verdiler. Ben de Erzurum'daki öğretmenlerime teslim ettim. Bu öğretmenlerim; Hüseyin Bülbül (matematik), Ferruh Öklü (tarih), Tahir Altın (beden eğitimi) idi. Erzurum'da da daha ilk aylarda öğretmenlerimin dikkatini çektim. Matematik öğretmenim Hasan Sertel ve Fizik öğretmenim Meliha (Coşkun) Sertel, benim ufkumu açmak için özel ilgi gösterdiler. Bugün hala fizik öğretmenim Meliha (Coşkun) Sertel öğretmenimle, İstanbul'da görüşmekteyim.  
 
1951 yılında,Köy öğretmeni olarak Erzurum'dan mezun oldum. O yıl, köy enstitülerinin yüksek öğrenim kapısı olan , Ankara-Hasanoğlan Yüksek Köy Enstitüsü kapatıldı. Yirmi yıllık zorunlu hizmetimiz olduğu için, başka kapılara yönelemiyorduk. O nedenle, Tercan'ın Beşkaya köyünde öğretmenliğe başladım. Önceki savaşların yıkıntısı üstüne bir de İkinci Dünya Savaşı eklenince, halk iyice yoksul, eğitimsiz kalmış. Penceresiz yapılarda, hayvanlarla bilikte kalıyorlardı. İlçeyle köy arasındaki ırmağı, buzlarını kırarak çıplak bedenimle geçiyordum. Tezekle ısınıyorduk. Köyde fırın, bakkal, lokanta ve başka esnaf olmadığı için, yağda yumurta ve çökelek-ekmekle besleniyordum. Haftada bir ilçeye giderek, erzak alıyordum, Karda ve çamurlu yollarda yaya yürümek, beni yoruyordu.

..