Yazamıyorum artık acım dinmiş olmalı,yüreğimdeki kor sönmüş olmalı. Inanır mısın seni bile yazamıyorum artık sözlerinin anlamını duyamıyorum yahut bilemiyorum bilmiyorum.
Gözlerinin rengini, kirpiklerini, ses tonunu, sessizliğindeki anlamını, tebessüm edişinin nasıl nasıl olduğunu hatırlamıyorum bile.
İsmin var sadece dilimde onu da söylemiyorum, biliyorum ki kullanmaya kullanmaya o gidecek sessizce benden, tıpkı sen gibi o da sessizce gidecek dilimden senin benden gittiğin gibi.
Hayal kurabiliyorum artık biliyor musun ? Uzun zaman sonra da olsa. İçinde sen yoksun hayallerimin kendim varım bir tek. Akıp gidiyor zaman sen gibi. İsyan ettiğimi sanma sakın, etmiyorum. Şu an tebessüm ediyorum, ağlamıyorum inana biliyor musun ?
Boş bıraktın sen beni giderken, kocaman bir boşlukta, teşekkür borcum var sana.. Belki o boşlukta olmasaydım, bilemeyecektim kendimi, göremeyecektim gerçekleri. Son kez söz veriyorum sana her şeyi sildim seninle ilgili olanları dilimdeki ismini de sileceğim. Senin beni sildiğin gibi bende seni sildim ismini de sileceğim.
..
