Murat Yılmaz - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı


Murat Yılmaz ben bir garip yolcuyum bu handa, sıradan biri yani herkes gibi sen gibi,adımın ne önemi varki binlercesi var zaten, cismimin ne önemi varki aynısından hertarafta var, sen ruhuma bak ondan sadece bitane var oda bende, sen gibi.

**************************************************************************************************************************************
 
Aklımda yoktun dünyadamıydın bilmiyordum senden bihaberdim
Yoluma giderken ismini gördüm sevdiğim bir isimdi bir tabelada
Beni kendine doğru çekti geri gidemedim girdim içeri, girdin kalbime
O melek yüzünü görünce kimyam değişti dünyam değişti kanım dondu
Sen tüm bunlardan habersizdin kalbimdeydin ama farkında değildin
Sen beni kekeme bildin çekingen bildin çünkü yanında kekeliyordum
On defa yanına geldim topu topu üç defa gözlerine bakabildim
Bakamıyordum gözlerin yakıyordu yüreğimi, şimdi ateşlerdeyim
Herkes anlamıştı sana düşkünlüğümü düşlerimde sen olduğunu
Tozlanan karanlık yüreğime aydınlık oldun gecelerime rüyalarımda
Sen varsın her hücremde herşeyinle sildim senden öncesini sonrasını
Sen son sevdiğimsin son şansımsın en çok sevdiğimsin tek sevdiğim
Giseceksin biliyorum adımı bildiğim gibi adını kazıdım kalbime
Gelsen sarılsan seviyorum desen dünyaları bana versen
Güzel melek gözlerine baksam ellerini tutsam diz çöksem
Kölen olsam aşkına bir ömür benim olsan bende senin
Sana olan aşkımı sen bilmediğin zamanalrda gülümserdin bana
Artık konuşmuyor kaçıyorsun kaçıyor bakışların benden
Uzaklaşıyorsun korkuyorsun benden belkide aşktan
Keşke hiç bilmeseydin gözlerimden anlamasaydın o gün
Kaçmazdın benden böyle sensiz kalmazdım sana hasret
Korkuttum seni, Özür dilerim seni sevdiğim için! ! ! !
Hoşçakal Melek yüzlüm...


*****************************************************************

uzaksa güzeldir
benim değilse güzeldir
ardından yetişemediysem güzeldir
kavuşunca bitendir aşk
aklına geldikçe yakandır aşk
aklından hiç çıkmayandır aşk
tek kelime tek hece tek o
tek ALLAH tır aşk
ALLAHIN ve yarattığı güzel kulunadır aşk
güzedir aşk uzaktır aşk
kavuşunca bitmeyen tek aşk ALLAH aşkıdır

***********************************************************

Bilseydin gözlerine baktığımda içimde esen fırtınaları
Duysaydın sesini duyduğumda atan kalbimin sesini
Görseydin sen yokken sel olup akan gözyaşlarımı
Bilemedin duyamadın göremedin sen ey sevgili
Bir ömür sensiz geçti nerdesin ey yar gel artık
Gelde dinsin yüreğimdeki haykırış ben ölmeden
Mevsim sonbahar artık sensiz geçti ilk baharım
Soldu güllerim döktü yapraklarını toprağıma
Bilseydin sen öl deseydin vereceğimi tüm ömrümü
Duysaydın sen yokken sana haykırışlarımı her an
Bilseydin uykusuz gecelerimi süsleyen hayellerimi
Bilemedin duyamadın göremedin sen ey sevgili
Ben hergün boğumdum sensiz nefes alamadım
Seni düşünmediğim anlarda rüyalarımdaydın
Zaman geçmiyor artık yokluğun öyle çekilmez olduki

senden geriye hiçbişey kalmadı ne bir resmin
ne saçının bir teli nede düşlerimde güzel yüzün
o kadar uzun zaman olduki artık yüzünü bile
hatırlamaz oldum, ama içimdeki sevgin
aşkın hiç bitmedi hep büyüdü büyüdü içimde
yokluğunun acısı,

******************************************************

Yağmur olur gözyaşlarım sel olur akar sensizliğe
Sonra kurur çöl olur sana çıkan yollar ben mecnun
Görmez olur gölerim senden başka hiçbirşeyi
Sevdan yakan ateş gözlerin güneşim sen herşeyim
Hiçbirşeyim yok sen yoksan eğer bende yokum
Gidiyorum ben gelme artık son nefesimde

**************************************************

geceler seni anlatırdı bana
bazen ay ışığında
bazen mum ışığında
seni düşlerdim karanlıkta
aydınlanırdı gecelerim
gözlerine baktığımda
tutulurdu dilim bakamazdım
sesin kalbimi durdururdu
sen susunca dünyam dururdu
sen gidince dünyam karardı
nerdesin ey yar
 

*******************************************

 
ilk sen gittin hayatımdan o günü sonun sanmıştım
ardından bir yıldız daha kaydı seni unuttum o an
ve derken güneşim söndü dünyam karardı bitmiştim
yandım yandım ateşlerde kül oldum toz oldum
rüzgarlar aldı beni çok uzaklara ekti yağmurlar yağdı
ıslandım üşüdüm sensiz sabahlarda ayazlarda
ağladım sensizliğer yıldızsız bir gecede sabahsız
güneşimde yoktu hep karanlık her yanım
yaryüzü ısınmaya başladı karanlıklar batmaya
ben aydınlığa çıkıyordum sensizde olsam
yeniden küllerimden doğuyordum büyüyordum
birbaşka ateş kapladı bedenimi besliyordu
yakarak besliyordu tenimi yüreğimi her an
güneşime yeniden yaklaşıyordum yanıyordum
yaklaştıkça daha çok üşüyordum öncekiler gbi
bu yangını iyi bilirim yakar ve söner yeniden
şimdilerde içim yanık üşüyorum kimseler yok
bir ben kaldım yanlızlığın koynunda çaresiz
ama daha güçlü çünkü sinirlerim yok artık
duyarsısız sevgiye aşka dostluğa istanbulda
acı hissetmiyorum ne acınıyorum nede acıyorum
düşmüyorum düşene vurmuyorum ama
düşene vurana bakıyorum sessizce öylece
düşen kalkamıyor bu şehirde, düşmeseydi! !
sürünün en yorgunu yem olur kodamana
kodaman bir kurşuna kurban olur sokakta
sarhoşun berdoşun sokaklarıdır buralar
yanlızlar dolaşamaz gece yıldızların altında
diyorki bana sonsuz öfkem acı bir sesle
ne duruyorsun sesi ol karanlığın yanlızın
haykır kodamana sarhoşa berdoşa
kır şişesini yada kafasını gözünü
ama bir ben yanlız ben! ! İYİKİ CEHENNEM VAR.


******************************************